Bende Zeze gibi kalbimde bir sürü insanı öldürdüm
Brezilya edebiyatının klasiklerinden 
Şeker Portakalı,
José Mauro de Vasconcelos 'un başyapıtı kabul edilir. Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zezé'nin yoksulluk, acı ve ümit dolu hikâyesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır.
Beş yaşındaki Zeze hemen her şeyi tek başına öğrenir.Çok zeki ama bir yandan da yaramaz bir
Söze öncelikle burdan başlayayım.Kitaplığımda 
Ahmet Ümit yoktu. Dedim hele bir kitabından başlayayım. 
Bir Aşk Masalı satın alırken arka kapakta yazan sözler hoşuma gitti. Dedim okunası belli ki hemen alayım. Çünkü yazılanlar yüreğime dokundu. Okuma zamanı geldiğinde elime alıp sayfalarını çevirdikçe niyeyse aynı heves kalmadı. Sanki ilkokulda, ortaokulda okuduğum masal kitaplarından birini okuyormuş hissine, düşüncesine kapıldım. Niyeyse beklentimi karşılamadı. Yavan geldi. Sığ geldi. Söz konusu "Aşk" konusunu daha anlamlı, muhteşem bir anlatımla beklemiştim ama malesef tam tersi oldu. Hatta bir ara sıkıldım yarım bırakacaktım. Sonra dedim hele bir sona gel nereye bağlayacak, ne anlatacak. Sonunda da aynı yavanlığı buldum.
Elbetteki yerinde ve anlamlı sözler, cümleler vardı. Hepten boşuna diyemem. Zaten böyle bir karar hem yazara hem esere haksızlık ve saygısızlık olur. Elimde yazarın bir başka eseri daha var. 
Kayıp Tanrılar Ülkesi umarım beklentimi karşılar
Acıkçası yaşına rağmen hala masallardan hoşlananlar var ise kitabı okuyabilirler. İşte o zaman beklentiyi karşılar. İyi okumalar.
