Benim o gerçek olmayan acılarım, bir süre sonra gerçek acılara dönüşecek, aşk acısı da olmayacak üstelik, aşk acısını tercih ederdim, yaşlılık ve yalnızlık acılarından çok daha güzeldir, ağlatır insanı ama umut da verir, hayal kurdurur, şimdi gerçek ve umutsuz acılara hazırlanıyorum.
Yalnızlık büyüyor. Ruhun açlığı da. Ama umut hep var. Sözü Faulkner'a bırakıyorum: "İnsan ölümsüzdür, sadece diğer varlıklar arasında yorulmaz bir sese sahip olduğu için değil, aynı zamanda bir ruhu; şefkate, fedakârlığa ve tahammüle muktedir bir ruhu olduğu için bu böyledir."
Bir Şey Öğrendim
**(Her Şey Olmuş Bir Hiç Tarafından Yazılmıştır)**
Yaşayamadığımız hayatların yasını tutmak kolay. Başka yeteneklerimizi geliştirmiş, bazı teklifleri kabul etmiş olmayı dilemek kolay. Daha çok çalışmış, sevmeyi daha iyi becermiş, paramızı daha iyi idare etmiş, daha popüler biri olmuş, o gruptan ayrılmamış, Avustralya'ya
Umutsuz değilim yoksa yaşayamazdım. Onun içindir ki hikayem umut ve yalnızlık içinde son buluyor
Umut ve Yalnızlık
Çünkü insan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasında iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor. Ben de umutlanmıştım ve bu bana iyi gelmemişti. Hep kapıya yaklaşacak adımları bekliyordum ama ne yazık ki buldoktan başkası gelmiyordu.
Sayfa 262
Yaz uzadıkça umut tükeniyor sanki. Memleketi idare eden hükümetin icraatından çok ne zaman gideceği hesapları yapılıyor Yapmayı değil, yıkmayı düşünür olduk. Bir yalnızlık ve hüzün hissi kaplıyor kalbimizi
Sayfa 46
