Oğuz Atay adına sahte alıntılarla mücadele kılavuzu
⭕ Oğuz Atay adına Sahte Alıntılar derlemesi❗
Not: Alıntıları toplayan ben değilim, alıntıları derleyen kişiler, bizzat araştırma sonucu derlemiştir. Ben sadece teyit amaçlı, bir faydası dokunur umuduyla paylaşıyorum.
Ulaşmayı kolaylaştırmak açısından bio'ma da sabitleyeceğim...
____________________________________
Biliyor musun
Bir umut
Şu bu değil
Öyle böyle değil
Takvim yaprakları azalıyor
Günler mevsimler geçiyor
Ormanlar yanıyor
Bir aile bir kadın katlediliyor
Sessizliğim çığlık oluyor gecelere
Kalabalıklar çoğalıyor
Seni düşlüyor anımsıyorum
Binlerce acı düşüyor toprağa
Dilgeş
Bütün öğretmenlere..
MİLYONLARCA GÜNEŞ
Çamurlu köy yolunda bata çıka ilerliyordu okula doğru. Paçaları tamamen ıslanmıştı.
Biraz daha sıklaştırdı adımlarını, biraz daha..Zihninde hızla akıp giden bir yığın kaygıya ayak uydurur gibi.
Oysa kim, nereden bilecekti, en güzel çiçeklerin sürgün topraklarda boy verdiğini!
Baharın bambaşka bir anlamının olduğunu mesela, ya da
Ah Bir Yıldız Öpebilsem
Koklanmayı bekleşen çiçekler misali, sıcak nefes hissetmemişler...
ninnisiz büyümüş çocukluklar,
kırıldıkça kalpleri kırılmaya alışmış yeniden , ne bir albüm ne de bir çerçeveye konmuşlar...
hep boşluğa tutunmuşlar, yaprakları yitik dallar gibi...
sevgisizliğin gölgesinde donmuşlar
oysa -"hiçbir çocuk annesiz doğmaz" ve bilirim ki,
ÖYLE G E L
Sonbahar yaprakları
Gibi yaşam.
Bitap düşmüş bedenler.
Serzenişler kol gezer
Yitik umutların,
Yitik arzuları belki de
Köşe başında bekleyen .
Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermanı kesilecek, dizlerinin
Haziran Ayı Öykü Etkinliği (03-30 Haziran 2020)
İlgili söz:
İnsanların umutlarıyla oynama, belki tek sahip oldukları şey odur.
Konfüçyüs
KAPKARA SINIRLARIMIZ VARDI
Her sabah en erken gelen oydu. Bahçede dolanıp durur, bulabilmişse lastik bir topu tekmeler, bir oyun arkadaşı beklerdi. Kendisi gibi erken gelen öğretmenini görünce yarım yamalak Türkçe’siyle birkaç kez bağırırdı.
“Günaydın
Gönül hazanla yoğruldu suyu sabır kuyusundan, tuzu hüzün diyarından.
Dermanı umut mevsiminde kalmış.
Gelen vardır o yoldan, ataşım dumansız.
Görünmek istenenim
dağda yetim kalan ceylanın gözlerinde olanım
Yamaçta kanadı kırık olandanım
Atlasam sonum, kalsam umudum yeşerecek.
Gelên vardır O yoldan ataşım harlanmaz.
Acıtır kabuğu, hatrımda kalan sesler.
Vurur geleceğime gecmişin yelleri.
Savrulur dalımda kalan son umut yaprakları.!
Dökülür mazime usulca yaşlar. Görünmeyen
Yanımda saklıdır. ataşın kendisiyim yanamam gelenin yolunda. Gelen var'dı görmeden giden. Yak madan görmezden gelen..