Mesafeler kapı önü dudakların dudaklarıma hazır ve nazır.. iki şehir bir adam bir kadın ve umutlar. Zamanı durdurmak bizim elimizde. Korkmadan herşeye inat kavuşmalı yasaklar, Anı yaşamalı kadınlar. Umudu yaşatmalı adamlar...
Umutlar, doluşmuşlar bir kefeye. Ne nizam kalmış, ne selam. Yeşerirken kurutmuş yapraklarını ağaç, gönlü göğe dönük esen yelle. Fark etmiş tepesinde her zamankinden daha hiddetli güneş. O hala yeli beklemekte, düşürmek için kuruyan yapraklarını...
Sana bu satırlarıBir sonbahar gecesininFelç olmuş köşesinden yazıyorum.
Beşyüz mumluk ampullerin karanlığında
Saatlerdir, boşalan kadehlere
Şarkılarını dolduruyorum,
Tabağımdaki her zeytin tanesineSimsiyah bakışlarını koyuyorum
Ve, kaldırıp kadehimi
Bu rezilcesine yaşamların şerefine içiyorum:
Burası Agora Meyhanesi
Burda