Yaşımın küçüklüğüne rağmen o gece gördüklerimi unutamadım. Bahçeyi dolduranlar orta halli kimselerdi, on yıllık savaş bu sınıfı yemiş tüketmişti. Önce eller ceplere, keselere, cüzdanlara gitti. Kadın türküsünü söylüyor ve halk para namına nesi varsa İzcilere veriyordu. Para bitince sıra yüzüklere, küpelere saatlere geldi. Herkes nesi varsa çıkarıyor sevinçle, coşkunlukla kâğıt paraların üzerine bırakıyordu ve bu halkın o gece ordusu için veremeyeceği bir şeyi yoktu.
Ben hem senden nefret etmek istedim, hem de eski Anna'yı unutamadım.
Gönlümü avutamadım,
Seni söküp atamadım,
Ben bahtımı tutamadım,
Yar, seni unutamadım.
Bahtın lütfuna ermişim.
Gönlümü sana vermişim.
Meğer ne çok severmişim,
Yar, seni unutamadım.
Sayfa 48Kitabı okudu
Birbirimizden ayrıldığımızda tuhaf bir mutluluk içindeydim.O günü hiç unutamadım.
Sayfa 324Kitabı okudu
"Yoo, sen hatırlamadın tabii ama maalesef ben hiç unutamadım. Keşke utanan değil de unutulan taraf ben olsaydım..."
Ben ki yengeçleri bilirim
daha çok. Birini
Yıllar var unutamadım.
Sen yüzüne sürgün olduğum kadın
Kardeşim olan gözlerini unutamadım
Çocuğum olan alnını sevgilim olan ağzını
Dostum olan ellerini unutamadım
