Gökyüzünün karanlık kefeniyle örttük
Yıldızların delik deşik ettiği ölülerinizi
Adsız ölülerinizi
Adları bir coğrafya ile yan yana yazılan
Gövdelerinizi unuttuk, unutmadık hiçbirinizi...
Sayfa 657Kitabı okudu
Uzak Geleceklere Onur Borcumuz Var
"Unutmadık ama kalbimiz neredeyse kurudu. Kalbimiz kurumadı ama aklımız zehirli bir yaraya döndü. Gövdemiz geçmişle geleceğin çarmıhında bir utanç fotoğrafı olarak asılı kaldı.
2 Temmuz 1993'te Sıvas'ta ne olduysa, bugün bütün bir ülkede ve Ortadoğu'da, biraz kılık değiştirerek, biraz daha vahşice, biraz daha üstü örtülerek aynısı olmaktadır."
Sayfa 62 - Kırmızı Kedi
Biz seni unutmadık, sen de bizi unutma...
Hakanım!
Çinli işgalcilerin tecavüz ederek öldürdüğü kı-
zim Umay üstüne...
Yerimi söylemediği için katledilen hatunum
Börte üstüne...
Ve bu uğurda şehid düşen iki oğlum Tuğrul ve
Doğan üstüne...
Ve dahi pusatım üstüne...
Ve dahi yurdumuz Türkistan üstüne...
Ve dahi inandığımız Kur'an üstüne yemin içe-
rim ki...
Biz senin adını hiç yere düşürmedik ve bir lahza
olsun unutmadık!
Türkistan dağlarında âzatlık mücadelesi veren bir avuç Uygur Türkü olarak senden sadece bir isteğimiz var;
Sen de bizi unutma!
Sayfa 58Kitabı okudu
Tanrıcılık; Türklerde din değil bir yaşam tarzıdır.
Bu inançta; birbirlerine karşı “bağnazlık-dayatmacılık” olmadığı gibi, yabancılara karşı da “dine davet-misyonerlik-yayılmacılık” vs. yoktur.
Hatta bağnaz, bencil, aklı eksik, uçarı vb. kişiler tanrı inancını merak edip de sorular sormaya başladıklarında onlara “mümkünse siz bu inanca katılmayın”
Niçin onun ve onun gibilerin yanına girerken titriyoruz ? Çünkü her ölü büyük bir şahsiyettir, en tesirli bir canlı kahramandan da ziyade üstümüzde icazı vardır: Bizi korkutur, düşündürür, kendi benliğine çeker; hangimiz bir ölünün huzuruna çıktığımız vakit kendi şahsiyetimizi ve enamızı kaybederek onun manevi varlığımız etrafında çevirdiği icazkâr muhasarada mahpus kalmadık ? Hangimiz, onun karşısında bir an ölmedik ve sağlımızı bir an unutmadık ?
...her ölü büyük bir şahsiyettir.
