KENDİ DERDİNİ UNUTMAK
Sen ne diyorsun
Bu kadar bencilliğin içinde
Kolay mı bizi bulmak
Bir bilseler ne harika duygudur
Dostların yaralarını sararken
Kendi derdini unutmak
Gökhan ER
I 22 Nisan 2024 I
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
18 MART ÇANAKKALE DESTANI
18 MART ÇANAKKALE DESTANI
Şair Mesut Kılıçoğlu
Çanakkale’yi yazıyorum size,
Selâm olsun tüm şehidlerimize.
Anlatacağım yiğit Mehmetleri,
Karalama2
...?...?/1989...
Kendini haddinden fazla duyumsadığı için acıya ve korkuyuda haddinden fazla duyarlı arkadaşım için, burası tam bir cehennemdi. Her şeyiyle farklıydı Ankara'dan. Çok kültürlü, birçok etnik gruptan oluşan, bu etnik grupların bir nevi kabileci bir tutumla diğerleriyle arasına sınırlar koyarak birbirinden ayrıştığı, etnik
Siz sanıyorsunuz ki sizi çok seven insanlar başkasını sevemez, sizi unutamaz, hep size rağmen yanınızda olurlar, o zaten sizin cebinizde falan. O seni sevdiği için yanında sensiz yaşayamadığından değil, o seni unutmak istemediği için unutmuyor unutamadığı için değil, o sadece seni sevmek istediği için seviyor başkasını değil ve o cepte değil
...
Unutmak…
Kendini de unutur insan,
farkına bile varmadan..
Ötekini unutmak içinse çoğunlukla çabalar..
Tuhaf değil mi, insanın kendini bu kadar kolay unutabilmesi?
.
İnsan ne kadar unuttum desede unutmuyor yada unutamıyor.Benim gibi unutkan biri bile olsanızda arada aklınıza geliyor düşünüyorsunuz acaba ne yapıyor;şu an kimle beraber neyi düşünüyor,mutlu mu ,üzgün mü?Arada bende onun aklına geliyor muyum yada unuttumu beni?Bütün bu soruları sorup durursunuz yıllarca ama sonucunda kısır bi noktaya varırsınız.Kaybetmek istemediğiniz yada farkında olmadan kaybettiğiniz her insan sizin için bir taş olur,ayağınıza takılır yıllarca… Keşke insanlar sadece ölümle ayrılabilse çünkü ölüm için bir şey yapılmıyor giden gittiği ile kalıyor ölen kişi daha kolay unutuluyor bence.Bunun en büyük nedeni ölen insanın kişiliği bitiyor ona artık hitabımız bile değişiyor:Rahmetli,ölü gibi tabirleri kullanırız onların sanki duyguları biterde biz artık onlara karşı bişey hissedemeyiz gibi olur yani bende böyle oluyor.Sonunda ölenemi bir şey yapılmıyor yoksa kalan ama senin için öfke duygusunu bile besleyemicek kadar uzak olan birinemi sorusu aklıma geliyor??Benim buna cevabım yok gibi…
neydi beni bu kadar üzebilen şey? hiçbir zaman yanımda olmayan sen mi yoksa hiç gelmediğin halde gidecekmiş gibi bakan gözlerin mi? eğer unutmak kolay olsaydı gözlerini unutmak isterdim gelip de sevecekmiş gibi bakan gözlerini...