Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Korkuyu Beklerken, Oğuz Atay'ın hikayelerini yayınladığı eseridir. Bu öykü kitabı 8 hikayeden oluşmaktadır.
1.Beyaz Mantolu Adam
2.Unutulan
3.Korkuyu Beklerken
4.Bir Mektup
5.Ne Evet Ne Hayır
6.Tahta At
7.Babama Mektup
8.Demiryolu Hikayecileri – Bir Rüya
Oğuz Atay, bu hikayelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla, toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan, sorunlu bireyleri anlatmış. Umutsuzluk ve karamsarlık yazarın bütün hikayelerine hakimdir.
Beyaz Mantolu Adam ve Korkuyu Beklerken adlı hikayeleri daha etkileyiciydi. Eserde Oğuz Atay'ın kendi hayatındaki sorunları dile getirdiği çok rahat belli oluyor. Zevkle okunacak bir eser, iyi okumalar.
Ve son olarak;
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
96 syf.
8/10 puan verdi
Kitap 2 hikayeden olusuyor. 2.nci hikaye iş bankasinin yayinlamis oldugu BiR ÇÖKÜŞÜN ÖYKÜSÜ adli kitabiyla ayni oldugunu hatirlatmak isterim. Ceviri olarak gayet basarili buldum. Konu olarak Saray hayatının vermiş olduğu gösterişe vede şatafatlı yaşamına alışan Mademe de Prie sürgün edilerek köy hayatına geçiş süresinde ki vermiş olduğu içsel savaşı anlatan hikayede durumuna üzüleyim mi yoksa köylü halk karşısında takınmış olduğu kibrine kızayım mı bilemedim.
Oğuz Atay'ın Beyaz Mantolu Adam, Unutulan, Korkuyu Beklerken, Bir Mektup, Ne Evet Ne Hayır, Tahta At, Babama Mektup, Demiryolu Hikayecileri - bir rüya adlı hikayelerinden oluşan 1975 yılında ilk basımı yapılan muhteşem eseriyle karşı karşıyayız. Bu eserle birlikte Atay sadece iyi bir romancı olmadığını aynı zamanda kusursuz bir hikayeci olabildiğini de bizlere gösteriyor. Sekiz hikayenin tamamı da muhteşem.
Bireyin aydınlandıkça, yalnızlaştığı ve korkuları ile yüzleşirken umutsuzluğun derin bataklığına saplandığını gösteren ama bunu yaparken de mizahını asla elden bırakmayan bir anlatımla karşı karşıyayız. Çok sağlam bir toplum eleştirisinin yanında bireyin varoluş sancılarını ustaca betimleyen tüm hikayelerde gri bir atmosfer hakim. Oğuz Atay anlaşılamamanın verdiği öfkeyi, mizahın eleğinden geçirerek,incelikle sayfalara dökmüş.
Özellikle Korkuyu Beklerken adlı hikayeden çok etkilendim. Abartısız bir şekilde şunu gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki; şimdiye kadar okuduğum en iyi hikayeydi. Kahramanın yalnızlık hissiyatı, yaşadığı korkular ve yaratılan izolasyon hissiyatının gerçekçiliği beni büyüledi. O kadar muhteşem ki okuduğunuzu unutup yaşamaya başlıyorsunuz. Çünkü anlatılan duygular ve korkular aslında hepimizin içinde var olan ama nedense itinayla yokmuş gibi davranmaya çalıştığımız şeyler.
Oğuz Atay'ın romanlarında kullandığı dilin aksine son derece sade ve daha rahat okunabilen bir dile sahip Korkuyu Beklerken kitabı. Bu yüzden Oğuz Atay'ı daha önce okumadıysanız başlamak için iyi bir eser olur diye düşünüyorum.Herkese şiddetle tavsiye ediyor ve iyi okumalar diliyorum.
Selam
Öncelikle herkesin yeni yılını kutluyorum. Sağlıklı, mutlu, huzurlu ve bol kitapli bir yıl diliyorum. Şimdi 2020 yılında okuduğum son kitabımdan; Korkuyu Beklerken den bahsedeceğim sizlere. Uzunca bir süredir Oğuz Atay okumak istiyordum. Özellikle Tutunamayanlar daha okumadan alıntılariyla kalbimi çelmiş durumda. Ancak Tutunamayanlar dilinin zorluğu nedeniyle ve en çok yarım bırakılan eserlerden olduğunu bildiğim için biraz gözüm korkuyordu. Daha sonra daha yumuşak bir geçiş yapmak adına Korkuyu Beklerken kitabıyla başlayıp devamında Tehlikeli Oyunlar okumam tavsiye edildi. Gerçi ben Korkuyu beklerken ile başladım ama sanırım ikinci okuyacağım kitap okumayı çok istediğim Tutunamayanlar olacak. Bu ay veya önümüzdeki ay Tutunamayanlar kitabına başlayacağım inşallah. Şimdi gelelim Oğuz Atay ile tanışma kitabım olan Korkuyu Beklerken'e; kitap 8 farklı hikayeden oluşuyor. Hikayelerde olaydan çok karakterler ön planda bulunmakta. Umutsuz, toplum tarafından dışlanmış, anlaşılamamış, sisteme ayak uyduramamış tiplerdi. Bu anlamda çok akıcı bir kitaptı diyemeyeceğim ama her biri de çok anlamlı hikayelerdi ve ben en çok Korkuyu beklerken adlı hikayeyi sevdim. Hikayeleri okumak Oğuz Atay'ın diğer kitaplarını da mutlaka okumalıyım dedirtti bana. Kitaptaki hikayeler sırasıyla aşağıdaki gibidir:
Beyaz Mantolu Adam
Unutulan
Korkuyu beklerken
Bir mektup
Ne evet ne hayır
Tahta at
Babama mektup
Demiryolu hikayecileri
Kitap 4 hikayeden oluşuyor. Beni en çok etkileyen “Geç Ödenen Borç “ adlı öykü. Gençliğinde çok ünlü, tanınan , sevilen bir tiyatro oyuncusu iken gerçirdiği felç sonucu fakirleşen,unutulan, alay edilen bir kimsesize dönüşmesi anlatılıyor. Sanatçıların zamanla böyle unutulması ve yalnızlığa mahkum edilmesi beni çok üzüyor. Belki de bu yüzden beni bu kadar etkiledi. Stefan Zweig seviyorsanız okuyun mutlaka.
Harika bir Oğuz Atay hikaye kitabı. Kitap, sekiz hikayeden yani sekiz kişinin yaşamından oluşuyor gözüme çarpan ise bu sekiz işi de toplum içinde ya başarısız ya da dışlanmış. Özellikle "Unutulan" ve "Korkuyu Beklerken" adlı hikayelerini beğendim. Bu iki hikayenin benzerliği bu iki kişinin toplumumuzda çok fazla olması. "Korkuyu Beklerken" adlı hikayede: Bolca özeleştiri, ve özyıkım vardır. Oysa bu özeleştiri ve yıkım topluma ithafendir. Oğuz Atay güzel bir gözlemci ve bir yazar. Daha çok okunması dileğiyle...
Korkuyu beklerken 7-8 ayrı hikayeden oluşan ve her hikayede ayrı ayrı tutunamayan karakterlerin anlatıldığı bir roman. Aslında kitabın giriş cümlesinden"Kalabalık bir topluluk içindeydi. Başarısızdı."Oğuz Atay'ın yazım konusunu anlayabiliyoruz. Toplumda kendisini aydın olarak gören ya da gerçekten aydın olanların bir şekilde topluma uyum sağlayamaması. Düşüncelerinden dolayı toplumun onları anlayamaması, hatta anlamaya çalışmamalarıdır asıl sorun. Hikayeleri ayrı ayrı ele alamayız fakat bu hikayelerden "Beyaz Mantolu Adam" başarısız ve statü sahibi olmayan bir insanın değer verdiği bir şeyin değersiz görülmesi, dikkat çekince bu insan üzerinden kazanç sağlanması ve en son da sen bizim topluma ait değilsin şeklinde ötekileştirilmesini ele alıyor." Unutulan" adlı hikayesinde ise bir kadının tavan arasına çıkması, geçmişiyle yüzleşmesi ve içsel sorgulamanın başlaması ele alınıyor. Aynı şekilde "Korkuyu Beklerken" adlı hikayesinde de buna benzer bir durum söz konusu. Karakterimize bilinmeyen bir mektup gelir ve evden çıkamaz olur. O da içsel hesaplaşmaya varır. Yazarın amacı da budur zaten. Tutunamayan bu karakterlerimizi izole edip onları konuşturmak;korkularıyla, hayalleriyle, pişmanlıklarıyla yüzleştirmek. Oğuz Atayı okudukça hemen tüm büyük yazarların seslerini duyacaksınız fakat harmanlanmış ve özgün hale getirilmiş bir biçimde. Biraz karamsar diye nitelendirilebilir olsa da insanın sorguya düşmesini sağlayan çok güzel bir kitap. Umarım siz de okursunuz. Hayata sıkı sıkıya tutunmanız dileğiyle :)
Edebiyatımızda Sevdiğim Romanlar Kılavuzu
Selim ileri ‘nin ‘’Romanlar ‘ın kara sevdalısıydım’’ ifadesiyle başladığı kitabı 230 romanın inceleme yazısından oluşuyor. Romanlar üzerine yazdığı yazılarından, romanları okuduğunda edindiği izlenimlerinden, saptamalarından, hislerinden, dönemlerinde uyandırdığı tepkilerden, yer yer edebiyat eleştirmenlerinin görüşlerinden, derlediği notlarından
Oğuz Atay, sekiz ayrı hikayeden oluşan bu büyük eserinde, toplumun ruhunu ve bireyin umutsuzluğunu, yabancılaşmasını ve yalnızlığını büyük bir ustalıkla kaleme almış.
“Kalabalık bir topluluk içindeydi. Başarısızdı. Parası yoktu.” diye başlar “Beyaz Mantolu Adam” hikayesi. Kitabın bu ilk cümlesi aslında kitabın tamamını, Oğuz Atay’ı, onun edebi kişiliğini, yazım tarzını özetler bize. Anlaşılamamanın, insanlığa küsmüş bir bireyin, ön yargıların öyküsüdür “Beyaz Mantolu Adam”ın öyküsü.
“Unutulan” adlı hikayede ise, unutulan ya da unutulmuş zannedilen anıların Kafka tarzında bir öyküsü çıkar karşımıza.
Oğuz Atay’ın bütün hikayelerinde ironi ön plandadır. “Tahta At”, “Bir Mektup” ve “Ne Evet Ne Hayır” hikayelerinde toplumun ve bireyin ruhunu anlatırken bu ironiyi ve eleştiriyi görmekteyiz.
Kitabın son hikayesi aslında Oğuz Atay’ın okuyucusuna, yaşadığı çevreye, topluma bir sitemidir. Anlaşılamadığını, okunmadığını, yalnız olduğunu bir yazar daha ironik bir şekilde nasıl anlatabilirdi ki? Bir istasyonda geçen olaylar çerçevesinde tüm ülkeye şu soruyu soruyor Oğuz Atay:
“Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?”
Bir fotoğraf gibi Oğuz Atay... Zaman geçer üzerinden tekrar tekrar bakarsın, okursun ve duygulanırsın. Aradan belki yıllar geçer ama hiç kaybetmez o ilk hissi...
Çoğu zaman bir kitabı iki kez okumamama rağmen, Oğuzcum Atay'ın kitaplarını (neden yedi kitap diye sorgularken) alırım elime ve bir karıştırırım sayfaları... Sonra kendime engel
Oğuz Atay'ın hikaye kitabıdır. İçinde 8 hikaye bulunmakta. Farklı olmanın insan üzerinde yarattığı etkiyi müthiş hissettiren bir eser. Okurken karamsarlığa kapıldığım, yer yer buhrana sürüklendiğim bir kitap. Diğer romanlarında da işlediği gibi yine toplumdan kopuk, beceriksiz, insanların belirlediği başarılardan yoksun kişilerin öyküsü. Her hikayeden farklı bir kitap çıkar. "Unutulan" adlı öykü benim için daha farklıydı, tüyler ürpetti. Okurken iç sorgulamaların ardı arkası kesilmiyor zaten. İnsan kendini çaresiz, kıstırılmış, boğulmuş gibi hissediyor. Yalnızlığı çok iyi anlatıyor, bünyeye ağır geliyor doğrusu. Tutunamayanlar'dan bir fragman izlemişim gibiydi benim için. Etkiledi, sorgulattı, afallattı ama çok şey kattı.
Oğuzcuğum Atay yine şaşırtmadı beni :)
07.09.2022
Çarşamba
16.03
Bugün bir Oğuz Atay kitabı okudum
Bunu söylememin bir nedeni belki bilirsiniz, etrafta Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar adlı kitabına karşı çok büyük bir önyargı dolaşıyor. 'Kimse neredeyse kitabı bitiremiyor.' tarzında. Bende Oğuz Atay'a artık başlamam gerektiğine karar verdim ve bana temel olabilmesi için yazarın 'Korkuyu Beklerken' kitabından başladım.
Öncellikle kitap 8 hikayeden oluşuyor. Kitapta hayata tutunamayan insanları görüyoruz aslına. Bu da bizi yazarın diğer kitaplarına çok yaklaştırıp, yabancı çekmeyeceğimi gösteriyor.
Çok güzel hikayeler var kitapta. Beni en çok etkileyen kesinlikle: Beyaz Mantolu Adam, Unutulan, Korkuyu Beklerken, Babama Mektup ve Demiryolu hikayecileri-bir rüya hikayeleri oldu. Şimdi diyeceksiniz ki geriye hikaye kalmıyor, ama gerçekten de öyle. Okunması ve anlaşılması gereken bir kitap ve yazar.