Unutma Ki
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç
Gelmeyince
Ölüm o kadar güç değildir.
Asıl ölüm unutulmaktır.
Unutulmak da ölmektir
Hayat, birkaç hatıradır.
Hayat, ölümün başlangıcıdır.
İnsan anladıkça yaşıyor demektir.
"Aşk sadece boşluğa haykırmaktır ve unutulmak kaçınılmaz. Hepimizin sonu gelicek. Ve bir gün bütün çabalarımız bir gün bir anda uçup gidicek. Güneşin sahip olduğumuz tek dünyayı yutacağını da biliyorum. Ve sana aşığım."
“Fakat ertesi güne kadar her şey unutulup gitti. Müse'nin mersiyesini hatırlar mısınız? Paris'te her şey unutulmak için eğer on beş gün yeterse, şarkta bu on beş saat bile değildir. Şarkta ölmemeye bakmalı...”
Teknoloji bağımlılığının insanları ve özellikle çocukları doğadan yani kendilerinden yabancılaşmasının işlendiği bu eserde, tabletine bağımlı bir çocuğun hayatına tanık olmaktayız. Hayatını tabletinde oyun oynayarak geçiren ve gerçekten de hiçbir şey yapmayan çocuğun, her gün geçirdiği bu verimsiz günler içerisinde ‘bir gün’ diğerleri gibi
“Yine reddet beni, aynı bakışlarla, tam burda Kalbimdeki düğümü bur, korkma, daha çok sık Unutulmak ölümdür, unutarak öldür Umudumu yeşertme, rüzgârımı biç, ellerimi kurut”