gece ağırlaşarak üstüme yıkılıyor
öldüm sanıyorum
beni bu saatte uyanık tutan şarkılar birazdan
odanın içinde yavaş yavaş kaybolup gidecek
puslu bir hava dört duvarı dolanıp
doğru çıkacak balkona
masada unutulmuş kitabın sayfaları hep açık
harfler sözcükler kendini tekrar ediyor
aynı dizeleri kurup duruyor durmadan
ölüm çıkıyor her şiirin üstünü