Allah’a ulaşmak için yaradılmışlar adedince yol vardır…
Canınla süpür, cananının eşiğini.
Ancak o zaman gerçek âşık olursun."
Diye başlamıştı yıllar önce izlediğim bir film .
Doğar doğmaz her insan kendi lisanıyla, kendi gayretiyle, kendi gücünün yettiği oranda Allah’ı aramaya koyulur .
İnsanlar adedince Allah’a ulaşma yolu var iken dini
Üstad der ki;
...
Haramsız mal azaldı, haramzade çoğaldı
Bu çağda helâl yemek büyük cesaret ister
İnsanı sıfatıyla anmak geride kaldı
Domuza domuz demek büyük cesaret ister...
Abdurrahim Karakoç
"Allah'a ulaşmak için yaradılmışlar adedince yol vardır.
Canınla süpür, cananının eşiğini. Ancak o zaman gerçek âşık olursun."
Diye başlamıştı yıllar önce izlediğim bir film. Doğar doğmaz her insan kendi lisanıyla, kendi gayretiyle, kendi gücünün yettiği oranda Allah, aramaya koyulur insanlar adedince Allah'a ulaşma yolu var iken dini
Selamlar,
Internet'in daha sık kullanılır olmasıyla bilgi akışının hızlanması hepimizin şahit olduğu bir hakikat. Bununla birlikte, kirli bilginin de daha hızlı bir şekilde akarak pek çok zihinde yanlışların filizlenmesine yol açtığını da aynı emniyet hissiyle biliyoruz. Bu ikinci durumun bir yansımasını da Üstad'la alakalı
Üstad Abdurrahim Karakoç,
Mihriban şiiirini okur sahnede bir hanımefendi yanına gelir;
“Eşim Sizin Mihriban şiirini her duydugunda hep ağlar” der.
Karakoç:“Tabiki ağlar, her aslanın gönlünde bir Mihriban yatar” diye cevap verir.
Kiminle yaşarsan yaşa , Kalbindekiyle öleceksin... Unutulmayan Mihribanlara ithafen..
Ve ne hazindir ki; “‘Yâr deyince, kalem elden düşüyor..! ”
Diyen sevda'lı adamlar gitti..
’“Aramazsan arama.!! ” Diyen ruhsuz, insanlar geldi…
Üstad Abdurrahim Karakoç,
Mihriban şiiirini okur sahnede bir hanımefendi yanına gelir;
“Eşim Sizin Mihriban şiirini her duydugunda hep ağlar” der.
Karakoç:“Tabiki ağlar, her aslanın gönlünde bir Mihriban yatar” diye cevap verir.
Kiminle yaşarsan yaşa , Kalbindekiyle öleceksin... Unutulmayan Mihribanlara ithafen..🥀
Ve ne hazindir ki; “‘Yâr deyince, kalem elden düşüyor..! ”
Diyen sevda'lı adamlar gitti..
’“Aramazsan arama.!! ” Diyen ruhsuz, insanlar geldi…
Üstad Abdürrahim Karakoç der ki
Gönül tezgahında şiir dokudum
İplik iplik nakışında sen varsın..
"Allah’a ulaşmak için yaradılmışlar adedince yol vardır…
Canınla süpür, cananının eşiğini.
Ancak o zaman gerçek âşık olursun."
Diye başlamıştı yıllar önce izlediğim bir film .
Doğar doğmaz her insan kendi lisanıyla, kendi gayretiyle, kendi gücünün yettiği oranda Allah’ı aramaya koyulur .
İnsanlar adedince Allah’a ulaşma yolu var iken dini yaşayışta ne kadarda hak sahibi insan türedi böyle.
"Hayır, İslam bu değil" demekten "İslam budur" demeye fırsat bulamıyoruz. Kendimizi savumaktan derdimizi anlatmaya vaktimiz kalmıyor.
Kafalarımız allak bullak biri helal diyor biri haram, şu devirde ,neyin gerçek neyin yanlış olduğunu anlamak ne zor şey böyle..
yine geçen yıllarda izlediğim “PK” filminde Amir Khan’ın hayat verdiği karakterin dinlere eleştirisi ,bu anlatmak istediğimi öyle güzel anlatıyor ki ..
iki kuruşluk teknolojiye,oy verdiğimiz partiye,kitabını okuduğumuz entele güvendiğimiz kadar Allah’a güvenmiyoruz.
çok bilenimiz,
çok yazanımız,
çok konuşanımız var…
peki ya yaşayan ?
Teorikte ,maşallah herkes birer Âllâme-i Cihân
ya pratikte ?
ya asl olan, kalplerdekini bilen Allah’a sunacağımız samimi bir iman ?
o nerede …
Ne istiyorum biliyor musunuz ; göğü üstünde taşır gibi, incitmeden taşımak , yormadan bozmadan halis bir iman ile kalbimdeki hüznü atmak…evvelâ kendimi uyarmak ,sonra insanlara bakmak …
“Temizlen de gir mezara, Toprak senden incinmesin” der Üstâd Abdurrahim Karakoç..
temizlenmek istiyorum , toprağı incitmemek .
Âhsen-i tâkvim olarak yaratılan benliğimi bozmamak , bozdu isem toplamak …
Üstad Abdurrahim KARAKOÇ der ki;
*
İmansızda vicdan olmaz çocuğum,
Kırk cesette bir can olmaz çocuğum,
Tay büyür at olur, ona sözüm yok,
İt büyüyüp insan olmaz çocuğum...