Bir ayrılık rüzgarı var havada
Yüreğime dokunsa üşüyorum
Sınanışlar yurdu şu yalan dünya
Günlerdir yalnızlığa yürüyorum
Sayfa 152Kitabı okuyor
“Beni de beraberinde alamaz mısın, ben de çok üşüyorum, ben de ateşe yaklaşmak istiyorum.”
“İnsan ateşten bazen kolunu bacağını, bazen de canını yakar Peyami…”
“Bunu ben zaten biliyorum İhsan.”
Sayfa 159Kitabı okudu
"Bilsen, nasıl üşüyorum
Al şu ellerimi ısıt biraz, ya da al götür bu soğukları."
"Anneciğim, anneciğim! Kara topraklarda yatacağına kızının yanında bulunsan ne olurdu? Aç, kollarını aç!.. Kucağını aç!.. Ah, üşüyorum... Korkuyorum... Kendi hayalimden, kendi fikrimden... Kendi kendimden korkuyorum. Kucağını açmazsan bari mezarını aç da ben de bir tarafına sokulayım..."
Sayfa 18Kitabı okudu
Hangi söz benim sönmüş yüreğimi yeniden tutuşmasına neden olabilirdi ki? Yanmaktan bu kadar usanmış ve sönmeye çalışırken. Ama şimdi üşüyorum. Bu ikili azap ne zaman son bulur. Ölüm bizi her yandan kucakladığında mı? Yanan kalplerimizi saran soğuk toprakla mı tamamlanacak ve eşit olup, hissizleşeceğiz?
“Diyor ya Âşık Veysel, ‘iki kapılı bir han’ diye? Ondan cereyan yapıyor bu hayat! Onun için üşüyorum hep. Gideyim de kapatayım birini!”
Sayfa 80Kitabı okuyor
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini..
#AhmedArif
Umudun üşüyor ellerimde...Ve düşüyor gözlerimden bir bir hatıraların...Kırık kalbimin orta yerinde dünden kalma bir yangın...İçimden bir çığlık kopuyor,sana sitem dolu yalvarışlarımla birlikte...Korkuyorum yar...Senden gitgide uzaklaşıyorum...Korkuyorum yar...Sensizliğe günden güne alışıyor,sonunu kestiremediğim bir kıyamete
Seni anlatabilsem seni…
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini…
Neden sevgisizim?
Gözlerin duygusuz,
Sözlerin anlamsız,
Duygular gereksiz,
O zaman bu acı neden?
Dedik bitti.
Soramadım neden bittik?
Üşüyorum ama tekim.
Zaten sevgisizim.
Gökyüzünde salınan yıldızlar,
Göğsümde atan kalbim,
Tüm dünya şahidim,
Neden sevgisizim?
Kimisi kitap yazar,
Cümleler yetmez,
Dizeler bitmez,
Bende senin yazdığın dizedeydim.
Yazdın yazdın, sildin.
Y.
Uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi
yanlış rüzgârlar esiyor dallarımda
Everest Yayınları
Yapayalnızım, beni ısıtacak bir sevgi yok, bir yeraltı zindanındaymışım gibi üşüyorum, yazdıklarım da soğuk, yavan, bulanık…
Sayfa 88Kitabı okudu
