Bazıları gerçekten söz ustası
Kelimeleri o kadar güzel kullanıyorlar ki,
Ben karşılığında söz etmeye utanıyorum ☺️
Ama biliyorsun nihayet ben de insanım
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi
Yalnızlığımdan utanıyorum
ikisi arkada. Onu bir yıl kadar önce düşümde gördüm. Konuşkan, çok akıllı, sevecen
de bir köpek. Tıpkı o ünlü, popüler filmdeki gibi. Köpeklere bayılırım, özellikle de
dalmaçyalılara. Düşümde, gerçek hayatta da var olduğunu, hatta bana çok yakın bir
semtte yaşadığını, kararlılıkla peşine düşüp onu bulursam memnuniyet duyacağını,
acayip derecede iyi arkadaş olacağımız, her konuda mükemmel anlaşacağımız
kanaatinde bulunduğunu söyledi. Ben de ona hemencecik inandım. Ne yazık ki böyle
bir zaafım var. İnsanlara da, hayvanlara da inanıveriyorum. Söylediklerinde,
savlarında, tutum ile davranışlarında, bana bulundukları garip taahhütlerde akıl
mantık aramıyorum. Söylemesi ayıp kendim son derece dürüst biriyim, ‘’Herhalde
başka herkes de öyledir,’’ diye düşünüyorum. Üstelik hiç de öyle olmadıklarını
domuz gibi biliyorum. Yabancılara kanıvermek, iyimserlik hissiyle derhal
inanıvermek hoşuma gidiyor; varsın aldatsınlar, iyi niyetimi sonuna kadar suistimal etsinler, ben gene herkese aldanır biri olmaktan vazgeçemem, kendime şüpheciliği yakıştıramam. Kurnazca hal ve hareketlerim yoktur. Çoğu yaratılmışı tutkuyla seviyorum. Onlara gerçekten mi’ diye sormaya yüzüm tutmuyor. Utanıyorum. Kalplerini kırmaktan korkuyorum. Onları küstürüp kendimden uzaklaştırmak en büyük kâbusum. Kimseyle küs, mesafeli kalamam, hiçbir canlıya soğuk, kırıcı davranamam. Onların da bana o şekilde muamele etmelerinden çekinirim. Alıngan, kuruntulu bir adamım.
"Daha iyi bir insan olduğumu iddia edecek cesaretim yok elbette, ama daha mutlu bir insan olduğumu biliyorum, çünkü o buz gibi donuk hayatım için yeni bir anlam buldum, yaşamın kendisinden başka bir sözcükle açıklayamayacağım bir anlam. Ait oldum kesimin normlarını ve kalıplarını boş bulduğum için artık ne kendimden ne de başkalarından utanıyorum. Onur, suç, günah gibi kavramlar bir anda soğuk metalsi bir tını kazandı, bunları dehşete kapılmadan telaffuz edemiyorum artık."
Sayfa 67Kitabı okudu
Filistin'de ki çocuklara baktıkça utanıyorum yaşamaktan!
Gökteki yıldızlar kadar sayısız
Ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları Anladım farkınız yok koparılmış başaktan! Alım bu gözleri benden, alın bu yüreği artık Utanıyorum yaşamaktan.
Sayfa 22 - Yakın Plan
Bazen kendime öyle acıyorum, öyle utanıyorum ki hissettiklerimi somutlaştırmak istiyorum. Bazen de o kadar aşırı duygu yüklü oluyorum ki, hiçbir şey hissetmemek istiyorum. Bazen de mutlu olduğumu fark edip olmamam gerektiğini kendime hatırlatıyorum.
Etrafına bak, genç adam; her şeyin ne kadar dingin ve harikulade olduğunu gör. Görüyor musun, hendekteki çöpler bile harikulade görünüyor bu ışıkta. Eğilip küçük bir lahana yaprağı alıyor, usulca elimde tutuyorum. Bütünüyle yeni görünüyor bana, kendi içinde bütün bir evren. Bir parça koparıp inceliyorum. Parça da bir evren, tarifsiz güzellikte ve gizemli. Çöpe geri atmaya utanıyorum neredeyse. Eğilip usulca çöplerin arasına bırakıyorum. Derin düşüncelere dalıyorum.
Sayfa 120Kitabı okuyor
şeyyy ben ilk videoyu paylaştımm 👉🏿👈🏿
ama sanki siz benim ailemişsiniz gibi utanıyorum sizinle paylaşmaya şaka gibi lsnduakdbhwjwkw
Mektuba devam
Senden önce kitaplarda arıyordum derinliği, kitaplardan utanıyorum.
Sen bütün kitaplardan daha derinsin.
Sana yazdığım mektuplardan utanıyorum,
kendi kendini oku.
Karanlıklardaydım.
Ve cinnetin sesi yüzümü kamçılıyor:
bir baykuş kahkahası, bir kobra ıslığı...
Karanlıklardayım.
Zindanımı aydınlatan tek ışık cıvıltılarınızdı. Yıldızım benim. Ve
Sayfa 128 - Kapı Roman YayınlarıKitabı okudu
sana kadınım mı diyecekmişim - utanıyorum
başlıyor akşamların yüreğime işleyen saydam uğultuları
gidersem bir umut olur diye düşünüyorum
PdfKitabı okudu
Seviyorum ve herkesin yüreğinde nihayetsiz sevgilerin yanmakta olduğunu seziyorum. Fakat onu istemeye kalkışınca,kendimden utanıyorum,dilsiz kalıyorum. Hatta susmaktan beter,saçma sapan şeyler söylüyorum.
Bana öyle geliyor ki dünyada mevcut sonsuz sevgi dili gelmek için can atar, dudaklarda tir tir titrer, gelgelelim dile gelmeye utanır utanır utanır!
Sayfa 110
Sen sağ yanımdan düşen şehit
Bakma, yaşadığıma utanıyorum.
Sen yanıp duran ağaç,
Bakma kara toprağa, içinden fışkırırken yeşillik.
Sen Sakarya kıyıları
Bakma, kıvrıla kıvrıla akarken ben.
Sen gök,
Bakma biraz, yaslı sancaklarım ıslanmış.
Sayfa 361Kitabı okuyor
Kendim için dua etmekten utanıyorum
Yemek yemekten utanıyorum
Güldüğum için utanıyorum
Günlük hayat telaşına düştüğüm için utanıyorum
Ya rabbim ya rabbim bütün dualarımız Filistin için sen şanlı bir zafer nasip et 🤲
seni özlemeye utanıyorum.
sana özlediğimi söyleyemeyecek kadar bizi bitirmiş olmana da sen utan.
şimdi sarıl haksızlığının boynuna ağla, ben kalbimin hatrına susacağım.
"vurulan benim sen boşuna ölüyorsun."