Yazar Mario' nun bu kitabını beğenmedim. Üç karakterden de nefret ettim. Özellikle Alfonso o küçük pislik deli etti beni. Babası ise ayrı deliydi. Olan üveyanneye oldu. O da sütten çıkmış ak kaşık değil tabi. Yazarın kalemini sevdim ama. Cinselliğin ve sapıklığın anlatılmadığı başka bir romanını okumak isterim. Bu romanı ise önermiyorum. Vaktimi aldı sadece.
Üveyanneye övgü;küçük bir erotik romanın adı.Sanatın,erotizmin buluşması.Masumluk mu şeytanlık mı anlam veremeyeceğiniz Alfonso.İçindeki resimlerle özdeştirilmiş kitap bana göre çok cesur.Betimlemesi çok iyi olan yazar anlatırken sanki yaşatıyor.Benim için en güzel bölüm "Diana Yıkandıktan Sonra" idi. Böyle bir kitabında yazılmasının,betimlemesinin çok büyük bir emek istediğini görüyorum.Her insanın okuyamayacağı bir kitap olduğu gibi her yazarın da yazamayacağı,okura yaşatamayacağı bir kitap.
"Mutluluk,deniz kabuğunun içinde gizlenen bir inciydi;hani bazen bir ayin sırasında ani bir parıltı çıkar insanın gözünde ya da her şey kusursuz görünür gözüne, mutluluk öyle bir şeydi işte.İnsan olanaksızın ardında koşarak kaygılar ve umarsızlıklar içinde yaşamamak için bu kırıntılarla yetinmek zorundaydı."
Nobel ödülü almış başarılı bir eser olabilir ama kesinlikle bana hitap etmeyen bir kitap. Ben hoşlanmadım, kimseye de tavsiye etmem. İçerisinde ensest ilişkiden tut, pedofiliye kadar her şey mevcut. Günümüzde bu konudan neler neler çekiyoruz zaten. Bunun normalleştirilerek anlatılması benim hoşuma gitmiyor. Ayrıca titizlik hastası babanın saatlerce temizlik ayinleri yapması, bunların da en ince ayrıntısına kadar anlatılması tiksinmeye sebep olabiliyor.
Dünya bugünkünden daha iyi olabilir miydi? Evet, belki, ama oturup arpacı kumrusu gibi bunu düşünmenin ne yararı var? Ben sağ kaldım ve pek benzememekle beraber insan soyunun bir parçasıyım..