Gücenmişsiniz. Sizi suçlamıyorum: artık kimseye güvenmemeniz normal; size bir şey itiraf etmeliyim ki ben de kimseye güvenmiyorum. Yine de size bir şey söyleyeceğim: Bu ülke olağanüstü insanlarla dolu. Hiç kuşkunuz olmasın: Girişimci, uyanık ve iyimserlik dolu insanlarla; biraz sıradan, hatta sıkıcı insanlarla; emin olun böyle. Ama izin verin size başka bir şey söyleyeyim, bu ülkenin en büyük avantajı şu: Burada kimseyi dinlemek zorunda değilsin; yapman gereken tek şey konuşmak. İnsanlar konuşuyor, konuşuyor ve konuşuyor ama kimse dinlemiyor.
Sayfa 43 - Everest Yayınları
Dokuz Taş - Bizim Köy - Geçip Giden Çocukluğum .
Siz dokuz taş oynamayı bilir misiniz? Biraz anlatayım isterseniz. İki kişi arasında oynanan oyun bir levhaya iç içe çizilen üç karenin kenar ortalarından birbirine düz bağlanarak oluşturulan çizim üzerinde, dokuzar taşla oynanan bir zeka oyunudur. Geçen gün kızıma oyuncak alırken gördüm modern halini, dijital levha üzerinde renkler yaldır yaldır,
Elim varmıyor yazmaya yine. Her şey yarım. Her şeyim. Adam gibi bitirdiğim tek bir öyküm bile yok. Yuh be Meto, altmışına dayandın, diyorum. Romanın da öyle. Yarım. İçim sıkılıyor. Aklıma 
Hakan Sülün geliyor, Wapp’dan mesaj atıyorum. Konumuz yazmak elbette. Moralim düzeliyor. Aslında edebiyat hep moralimi düzeltir. Daha çok da
