Çekim kimyasının, bizi nasıl genetik açıdan farklı ama uyumlu olana çektiğini; böylece bizi, çocuğumuza genetik bahislerde yardımcı olmamızı sağlayacak şekilde eşlediğini hatırlayın. Şimdi bunu, cinsellik ve orgazmın yeni bir partnerle, yalnızca aile bireylerine karşı hissedebileceğiniz türden bir bağ kurmaya yaraması kavramıyla birleştirin. Göreceksiniz ki, kombinasyonun ürettiği sonuç, bize hayatın tüm zorluklarıyla başa çıkarken, çocuk sahibi olmamız ve onu yetiştirmemiz için en iyi şansı sağlayacaktır. Devamlı ilk genetik partnerimizi aramamız bizi izole ederdi, oysa ikili bağlanma yeni bir aile kurabilmemize yardımcı olur. Hem de bu yalnızca hayatta kalmamıza ve ürememize yardımcı olmakla kalmaz, ayrıca süreci de çok daha hoş kılar.
Gelişim dönemlerini kısaca gözden geçirdikten sonra çocukluğun genel özelliklerini özetleyelim: Çocuk bağımlı bir yaratıktır. Fiziksel ve ruhsal gereksinimlerini kendi başına karşılayamaz. Gelişebilmesi, sağlıklı bir kişilik kazanabilmesi için sevgiye, ilgiye ve desteğe gereksinimi büyüktür. Anlayışlı, sıcak ve güvenli bir aile ortamında büyüyen çocuk, kendine güvenen bir kişi, bir birey olmaya yönelir; bağımsızlaşır, olgunlaşır. Çocuğun bir başka özelliği bencil oluşudur. Çocuk beklemeyi, isteklerini ertelemeyi bilmez. İstekleri hemen ve orada karşılansın ister. Gelişen çocuk bencilliğinden sıyrılıp paylaşmayı ve beklemeyi öğrenir. Başlangıçta yasaklara ve kurallara aldırmaz. Geliştikçe daha uyumlu ve işbirliğine daha yatkın olur. Çocuğun duyguları çok dalgalanma gösterir. Sevinçten üzüntüye, öfkeden korkuya birden geçer; gülerken ağlamaya, gözünün yaşı kurumadan gülmeye başlar.
Sayfa 29 - İnkılâp YayınlarıKitabı okudu
Doğa
Doğa sever ise içsel ve dışsal duyuları hala birbiriyle uyumlu, yetişkinlik çağında bile çocuk ruhunu koruyabilmiş kişidir.
Sayfa 20 - Heretik yayınları 2023Kitabı okudu
Sevgili Çocuk,
Annen, baban, öğretmenin, herkes ama herkes hata yapabilir. Kimi zaman, bu hatayı sana karşı yapabilir, seni yanlış yönlendirebilirler. Sana gösterdikleri yol, doğru yol olmayabilir. Evet, herkes ama herkes hata yapabilir; ama bu, içlerindeki o sese uymadıkları içindir. Biri sana içindeki sesle uyumlu olmayan bir şey söylediğinde hep bunu hatırla. İçindeki sesin bir türlü kabul edemediği bir şey, doğru olamaz.
Deneklere sorulan bu üç ikilemin her birinde, varsayımsal eylemin ahlaki açıdan "zorunlu", "hoş görülebilir" ya da "yasak olması”seçeneklerinden birini seçmeleri istendi. Bu üç ikilem şunlardı:
1. Denise'in ikilemi. İnsanların yüzde doksanı, beş kişiyi kurtarmak için bir kişinin hayatını feda ederek vagonun yönünü değiştirmenin hoş görülebilir olduğunu söyledi.
2. Bir gölde boğulmak üzere olan bir çocuk gördünüz ve etrafta sizden başka yardım edecek kimse yok. Çocuğu kurtarabilirsiniz ancak bunu yaptığınızda pantolonunuz berbat olacak. İnsanların yüzde doksan yedisi çocuğu kurtarmanızın zorunlu olduğunu söyledi (şaşılacak biçimde geriye kalan yüzde üç pantolonlarını korumanın daha önemli olduğunu söyledi).
3. Yukarıda tanımlanan organ nakli ikilemi. Deneklerin yüzde doksan yedisi bekleme odasında oturan sağlıklı adamı yakalayıp organları için onu öldürerek, organ nakli için bekleyen beş kişiyi kurtarmanın, ahlaken yasak olduğunda hemfikir oldu.
Hauser'in ve Singer'in çalışmasının ana sonucu, bu tür kararlar alınmasında dindar kişilerle ateistler arasında anlamlı bir istatistiksel fark olmadığıydı. Bu sonuç benim ve diğer birçok kişinin benimsediği, iyi ya da kötü birisi olmak için Tanrıya ihtiyacımız yoktur şeklindeki görüşle uyumlu görünüyor.
Anne-Baba Tutumu
Diyebiliriz ki: anne-babanın kişilik yapısı ve tutumu aile içerisindeki atmosferle beraber çocuğun gelişimi üzerinde etkili olmaktadır. Anne-baba çocukla sıcak bir ilişki kurarak, çocuğu kabul edici bir tutum benimsiyorsa çocuğun sorumluluk sahibi ve kendini denetleyebilir bir tavır kazanmasında destekleyici olur. Oysa ebeveynin sürekli reddedici bir tutumu varsa bunun sonucunda çocuk da saldırgan tavırlar sergileyebilir. Diğer bir açıdan aşırı denetim sahibi anne-babaların çocukları uyumlu davranışlar sergilemekle beraber bağımlılık özelliklerine sahip çocuklar olarak yetişebilirler. Her şeye izin veren anne-babaların çocukları ise atılgan olmakla beraber sınır ihlallerinde bulunan çocuklar olarak yetişebilirler. Dolayislyla sağlıklı bir anne-baba ve çocuk ilişkisinde en önemi unsur dengeyi kurabilmektir
