Uyumlu Çocuk
Sarah, ikizleri Mark ve Fred’i doğurduğunda yirmi beş yaşındaydı. Mark’ın daha çok kendisine, Fred’in ise babasına benzediğini düşünüyordu. Bu algılama, onlara karşı davranışlarındaki ince, fakat anlamlı farklılığın tohumunu atmış olabilirdi. Çocuklar üç aylıkken Sarah Fred’in bakışlarını yakalamaya çalışır, o başını diğer tarafa çevirse bile yeniden denerdi; Fred ise daha fazla empatiyle, başını çevirerek karşılık verirdi. O başka tarafa baktığında, bu kez Fred başını ona döndürür, ve bu kaçma-kovalamaca döngüsü, çoğu kez Fred’i ağlatana kadar tekrarlanır dururdu. Sarah, Fred ile yaptığı gibi bir göz temasına Mark’ı hiçbir zaman zorlamazdı. Mark göz temasını ne zaman isterse keser, Sarah da üstelemezdi.
Küçük, ama çok şey ifade eden bir hareket. Bir yıl sonra, Fred Mark’a kıyasla fark edilecek kadar korkulu ve bağımlı bir hale gelmişti; korkulu olduğunu, üç aylıkken annesine karşı yüzünü öne eğip başını yana çevirmesinde olduğu gibi insanlarla göz temasını keserek gösteriyordu. Öte yandan Mark insanın gözünün içine bakıyor; göz temasını kesmek istediğindeyse muzaffer bir gülümsemeyle başını hafifçe yukarı kaldırıp yana çeviriyordu.
.. 87
Sayfa 162 - Basım yılı 2011, 87 Daniel Stern, The Interpersonal World of the Infant (New York: Basic Books, 1987), s.30.
