son zamanlarda bu durum beni ziyadesiyle üzmekte..
Uyku. Uykusuzluk. Uyuyamamak. Zorunluyum uyumaya. Uyuyamıyorum. Neyliyeyim?
Uyuyamamak ile uyumamak farklı şeyler.
Uykusuzluk korkusu olanlar konuşur da konuşur.
Uyuyamayan farklıdır, uyumayan farklı.
Yeni bir günden korkan uyumaz mesela. Ne kadar dibe batsa da meçhul sabaha habersiz yakalanma korkusu vardır. Acaba yine ne olacak korkusu vardır. Belki psikolojik süreçler. Uyumayan 'Hiç olmazsa bildiğim sıkıntılarla takılayım...' der ve uyumaz.
Uyuyamamak edilgen ama uyumamak etkendir.
Kafanın içindeki kendi sesinden dolayı uyuyamamak... Her konuya bir cevap, bir çözüm bulmaya çalışıyor. Ve işin kötü tarafı beni hiçbir şekilde dinlemiyor. İstediği gibi konudan konuya atlıyor. Yarın sabah erkenden kalkıp hayat için mücadele etmem gerekmeseydi hiç önemli değildi🤦
Uykusuzluk insana böyle sorular sorduruyor işte, hiçbir mantığı yok, yine de devamlı sormak istiyorsun çünkü uyuyamamak, sormak demek; insan yanıtını alsa uyuyacak.
Sayfa 406Kitabı okudu
