Uyuyan güzeli uyandıran kitap, Kadının Adı Yok!
Masallar, masallar... Pamuk prensesli, Külkedili masallar... Başında kurdelesi, uzun kirpikleriyle prenslerini bekleyen kızlar... Ve prensler...
Romanlar, öyküler...
Biri kız, biri oğlan iki çocuklu aileler...
Mutfakta kek pişiren mutlu anneler, evrak çantalı, otomobilli babalar...
Merhabalar
Şu yukarıda yazdığım alıntıdaki masala, hayatımızın bir döneminde mutlaka kandık, biz kadınlar. En idealistinden en sosyalistine, en muhafazakarından en libareline hepimiz kandık, kandırıldık ve belki de kanmak istedik.
.
İşte canım 
Duygu Asena bu kitapla uyuyan güzeli uyandırıyor peri masalıdan. O derin uykudan uyanmak için kimimize seslenmek yetiyor, kimimizin ise sarılması gerekiyor. Gerçekler yüzümüze bir tokat gibi çarpılmadıkça gözümüz kör, kulağımız sağır olabiliyoruz. Dili o yüzden sert, iğneleyici, rahatsız edici.
Kitaba ve yazara yönelik oldukça ağır eleştiriler, suçlamalar, hakaretler; yayımlandıktan sonra getirilen yasaklamalar var. Çoğu kadınsa abartılı bulduğunu ifade etmiş.
Hatta ben bile bazı kısımlarda "yok artık!" dediğimi itiraf etmeliyim. Fakat hemen o anda iç sesimdeki toplumsal eril yargıların, zihnimi ne denli esir aldığını fark edip okumama devam ettim. Bu farkındalığı kazanmış olmak bile ne güzel.
Kadının Adı Yok Feminist Edebiyat okumalarımda önemli bir köşe taşı olmasının yanı sıra hayatımın geri kalanı için de bir rahber, mentor niteliğinde. Nasıl bu kadar geç kalmışım okumak için, nedem ertelemişim, bilemiyorum.
Her yaştan her kadının hayatının belli dönemlerinde tekrar tekrar okuması gereken bir başucu kitabı bence.
Sevgiler
