Seninle başladı, bitsin seninle…
Ve gün be gün, ben seni düsünürüm.
Sen benim herseyimsin ey sevgili.
Rüzgarlara ezberlettim türkülerimi,
Ben hep uzaklara türkü yazarım
Bahaettin Karakoç
Kılıçla yaşayan kılıçla mı ölürdü? Yüksekte ölenlere türkü yakan, yüksekte ölmüştü.
"Kış çöker birden, solar iklim
Ses döner geri, kaçar sokak sokak
Kim sorar? Neden? Nasıl anlar insan?
Kaç diyor hemen, bırak hayatını
Dön uzaklara, unut bu yolları
Kaç diyor hemen, bırak hayatını
Dön uzaklara, unut bu yolları
Sis yağar birden, yiter deniz
Kör kalır bu kent, ağlarken kendine
Kim bilir? Nasıl yapar insan, niye?
Sis yağar bazen, yitik deniz
Kör kalan bu kent, ağlar mı kendine?
Sor o gün. Nasıl yapar insan, niye?"
youtube.com/watch?v=FThOby5...
seni beklerdim. seni karşılar, sana eşlik eder ve sana sarılırdım. inan, istediğim bu değildi. ama sen seni incitmemi istedin. ben de seni kırdım. bir daha kimse parçalarını birleştiremez. üstelik ben kırabildiğim kocaman bir adamı ciddiye alamam bir daha. bir gün birine daha önce hiç kimseye kullanmadığım bir kuvvetle saldırmıştım. dimdik durdu
Murad Adj’nin araştırmalarına göre, takriben 200 bin yıl önce Altay’a yerleşen Tükler, Çin vakainamelerine göre, sarı saçlı ve mavi gözlü insanlardı. Bu bölgeye geldiklerinden itibaren bunlar mağaralarda yaşamaya başladılar.
Altay Türkleri hakkındaki bütün bilgiler meşhur arkeolog Aleksey Pavloviç Okladnikov’un uzun ve titiz çalışmaları ile
ÜÇ VAKTİN RÜYASI
düştü hançerin sapı tenimde gülü kaldı
yaramı sana çözdüm içim hep bana kaldı
annemin aklında çok kız vardı
benim aklımda bir
kapı ağzında çok sümbül yetiştirdim
tükendi tütünü içerde tutan ciğer
beni kollarımdan tutup germediler çarmıha
türkü üflemediler kulağıma kalbimi sıvazlayıp
âşıktım, aşkın müddetini Allah verirdi
bana olan bir tutam
annemin aklında çok kız vardı
benim aklımda bir
kapı ağzında çok sümbül yetiştirdim
tükendi tütünü içerde tutan ciğer
beni kollarımdan tutup germediler çarmıha
türkü üflemediler kulağıma kalbimi sıvazlayıp
âşıktım, aşkın müddetini Allah verirdi
bana olan bir tutam zülüften oldu
odalara sızan siyah acıyla kavruldum
manzarası aklımda kalmış gül
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı