Size ise üzülmek kalır; o geçici güzellik öyle çabuk, öyle geri dönülmez biçimde solup gitmiş, gözlerinizin önünde öyle aldatıcı biçimde, amaçsızca parlayıp sönmüştür ki...
maalesef daha onu sevmeye bile vaktiniz olmamıştır...
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Kendin ve başkaları arasında seçime zorlanmak ne acı
Yavuz ailesinden istediği sevginin kölesi olmamış, kendini seçmişti. Hem de onların sevgisini istemesine rağmen, kendini sevmek uğruna onları karşısına almıştı. İki isteğinden birini seçmek değil miydi bu? Demek ki insan her zaman kendini seçmeliydi. Herkese karşı. O zaman ne hayal kırıklığı ne beklenti ne de başkasından sevgi dilenmek gerekmezdi değil mi? Yine üzülürdü belki üzülmesi gereken şeylere ama kendine yaptığı yatırımlar onu tutmaz mıydı ayakta? Hâlâ onların sevgisini beklemek bunun için üzülmek yerine onları bir noktada anladığımı hatırlayıp bunlara gülüp geçmeli miydim?
Sayfa 194Kitabı okudu
Beklemek... Of! İnsanın yaşamında sevinmek, öfkelenmek, üzülmek, nefret etmek gibi bir sürü duygu var, ama bunlar insanın yaşamını yalnızca yüzde 1'ini kaplıyor. Geri kalan yüzde 99'u ise sadece bekleyerek geçmiyor mu? Mutluluğun ayak seslerinin her an koridorlarda duyuluvereceği umuduyla, göğsüme eziliyormuş hissi ile beklesem de sonuç sıfır. Of, yaşam ne kadar zavallıca! Herkesin Keşke doğmaz olaydım diye düşündüğü bir gerçek. Üstelik her gün sabahtan akşama kadar boşu boşuna bir şeyler bekliyorlar. Çok zavallıca. İyi ki doğmuşum demek; hayatımı, insanları, dünyayı sevmek istiyorum.
Sayfa 71Kitabı okudu
İşlemekte olan sisteme direnmek söz konusuysa, üzülmek, düşünce üretmekten daha verimli bir hazırlık sayılabilir mi? 
Sayfa 181Kitabı okudu
