Unuttum dedim. Sevmiyorum artık dedim. Doğruydu hepsi aslında. Artık eskiden değer verdiğim birisin. Güzel anılarımız hâla aynı hissettiriyor. Zaman hiç bir şey götürememiş anılardan. Seni görmek imkansıza yakın olmuş, eski bir arkadaş gibi bile görüşemiyoruz. Yeni yeni atlatabiliyorum eskiyi, üzerinden iki yıl geçmesine rağmen. Zar zor seni seviyorum diyebilmiştim, hoş neden dediğimi anlamamıştın bile. Kaybetmekten korkmuştum, şimdi ne kadar gereksiz bu duygu, her türlü kaybediliyormuş. Artık seni hatırladığımda hüzünlenmiyorum, tatlı bir anısın artık zihnimde. Küçük bir tebessümle hatırlıyorum seni. Rüyalarımda bile senden kaçar olmuşum ben. Şu an arkada "ben hala vazgeçemedim" çalması kadar saçma hayatım. Ama biliyor musun? Ben yapayalnız kaldım. İyi olan şu ki toparlanmayı öğrendim az biraz, yarını bilmem, iyi olmak temennim. Fakat son bir şey dilemek istiyorum, bir kez daha görelim birbirimizi, son kez bakayım eskiden cennetim olan o gözlere.
Tatlı bir anı acı vermez. Kötü zamanlar yaşatmamıştır tatlı hatıralar. Bunlar olsa olsa acı hatıralardır.