Burada kalan öteki kişilerde de belirgin bir istek görmüyorum dışarıda olmak için. Belki de bu, dışarıdaki yaşama hiçbir zaman katılamayacak kadar paramparça olduğumuz duygusundan ileri geliyor.
Sayfa 219 - YKYKitabı okuyor
…bana onu hatırlatabilicek herkesten ve her şeyden uzak durmalıyım. -Vincent Van Gogh
Reklam
Sevdiğin seylere ne oldu? Van Gogh'un tablolarinin önünde neden defalarca saatler geçirmis ve içi huzurla dolmustu; sanki ressam umutsuz bir paranoyak degil de tamamen mutlu biriymis gibi. Çünkü hiçbir sey izlenimi yok edemezdi, Elbette bir resim yok edilebilirdi ama var olduğu sürece, boyayla tutsak edilmis tam ve eksiksiz bir andı. Ayçiçekleri asla solmayacakti. Arles'teki Langlois Köprüsü asla bombalanmayacaktı.Dehşetin görüntüsü her zaman dehşet verici olacaktı ve güzellik her daim güzel kalacaktı. Köşeli suratlı, kulağında beyaz sargı olan adamın resminde bile huzur verici bir süreklilik vardı. En azından resimde daha mutsuz olamaz, yaşlanamazdı.Resimdeki adam ebediydi. En sonunda ona eziyet edenlere ya da onu anlamayanlara karşı galip gelmisti. Bir resim fırçası ve dehasının yardımıyla herkesi yenmisti.
Ne olabileceğini bilmiyorum henüz -ama bir yerlerde, benim herhangi başka biri kadar iyi yapabileceğim bir iş olmalı.
“Gölgesiz güneş yoktur ve geceyi tanımak gerekir.” 📜 Albert Camus 🖼 Vincent van Gogh
üstelik her geçen gün daha iyi kavrıyor ki yaşam yalnızca bir ekme dönemidir, hasat mevsimi yoktur burada.
Reklam
Kırk yilda bir umut girdi içime, biliyor musun ne diliyorum: tabiat benim için neyse aile de senin için olsun yani ben toprağı, çimeni, sarı buğdayı, köylüyü seviyorsan, sen de insanlara olan sevginde hem çalışma, hem de avunma ve gerektiği zaman kendi kendini yeni baştan yaratma gücünü bulmasını istiyorum.
Tanrıyı bilmenin en iyi yolu pek çok şeyi sevmektir. VINCENT VAN GOGH
Sayfa 146 - İnkılâp YayınlarıKitabı okuyor
Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum, ben Van Gogh’ un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız, beni tanımalısınız.
Yeryüzünde tek başına ve terk edilmiş bir kadın nasıl olabilir?
Sayfa 19
Reklam
Sürekli eksik hissettiği, kendini sığdıramadığı, yabancı kaldığı dünyada elinde kalemi ya da fırçasıyla kağıtların üzerine yepyeni bir "yuva" kuruyordu kendine. Vincent van Gogh..
Sayfa 15
Akşam kahvesi iliştirelim
Van Gogh gibi merhametli,empatik,düşünceli ve iyi insan olma yolunda emin adımlarla ilerliyorum ama sistem çok zorluyor:))
Ben derim ki: resim yapalım, bol bol eser çıkaralım ve kusurlarımızla erdemlerimizle biz olalım
Onun içindir ki kendim için şöyle düşünüyorum: hiçbir değerim yoksa bugün, ileride de bir değerim olmayacaktır ama ileride bir değerim olacaksa, bugün de vardır demek.
İnsanların benim hakkımda ne düşündükleri konusuyla uğraşamam, ileriye doğru gitmeli ve yalnız onu düşünmeliyim
Resim