"Savaşçı" romanı, beni derinden etkileyen ve uzun süre etkisinde kaldığım bir eser. Doğan Cüceloğlu'nun sürükleyici kaleminden çıkan bu hikaye, bizi Dicle Vadisi'nin büyüleyici manzaralarından hapishanenin soğuk duvarlarına kadar uzanan bir yolculuğa çıkarıyor.
Hikayenin merkezinde Devran adında bir karakter var. Devran, tutsaklık boyunca maruz kaldığı zulüm ve adaletsizliğe rağmen inancını ve umudunu kaybetmeyen bir savaşçı. Roman boyunca Devran'ın yaşadıklarına tanık olurken, tutsakların maruz kaldığı insanlık dışı koşulları ve maruz kaldıkları işkenceleri de görüyoruz.
Ancak "Savaşçı" sadece bir zulüm ve adaletsizlik hikayesi değil. Aynı zamanda umut ve dayanışmanın da hikayesi. Tutsaklar arasındaki dostluk ve yardımlaşma ruhu, zorlu koşullara karşı koymalarına ve umutlarını canlı tutmalarına yardımcı oluyor.
Cüceloğlu, roman boyunca sadece tutsakların yaşadıklarını anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda Kürt kültürüne ve kimliğine dair de derin ve dokunaklı bir bakış açısı sunuyor. Romanın sayfalarında Kürt halkının ezilen tarihi, kültürü ve gelenekleri yankılanıyor.
"Savaşçı", sadece bir roman olmanın ötesinde, aynı zamanda bir direniş ve umut manifestosu. Cüceloğlu, bu romanla tutsaklığın gölgesinde bile insan ruhunun ışığının söndürülemeyeceğini ve umudun her zaman var olduğunu haykırıyor.
Eğer sürükleyici bir hikaye okumak, umut ve dayanışmanın gücüne tanık olmak ve Kürt kültürüne dair yeni bakış açıları kazanmak istiyorsanız "Savaşçı" tam size göre bir roman.
Büşra Sanay'ın kitapla ilgili bir konuşmasını izledim. İncelememi yazmadan önce bana da bir fikir olur diye düşündüm. Ancak kitabın neredeyse her bölümünde olduğu gibi yine tüylerim diken diken oldu, zaman zaman gözlerim doldu ve gerçekten ağırlaşmış hissettim. Ben bunları sadece okurken ya da dinlerken bu kadar etkileniyorsam,
