https://linktr.ee/synergykendiyas
REENKARNASYON
Ruhun başka bedenlerde dünyaya tekrar geleceği gibi paylaşımlara ilişkin sorular çok soruluyor.
Hatırlatalım:
Ölüm bir son değildir, doğrudur ancak ruh tekrar başka bedenlerde dünyaya GELMEZ !
Reenkarnasyon yoktur.
Kalemi içten fethedişine mi yansın canım,
O kaledeki çırpınan hapis kalbime mi yanayım?
Aklımın silahları kalbimin zırhlarını yenemiyor.
Viranemin bekçileri senden yanaysa bir bütün olur muyum...?
Tarûmar ettiğin gönlüme etseydin tek bir iyilik,
Aklımı almasaydın esirin olarak da, şehit etseydin aşkımı.
Senli mahzenlerime indim de çıkamıyorum,
Özgürlük surları zamanın kılıcından yaralı,
Lokman hekim yaralayan elin sahibiyse,
İlacımı kime sorayım, hangi diyarlarda gezineyim?
Kan damlıyor kan, duvralarından sahraya dönmüş sevdamın.
Ne tükenmez, ne bitmez yol imiş senden geriye dönen kuytularım.
Soruyor musun kendine, yek kere,
Varmıdır sevilen böyle aşkla yerde, ya da göklerde?
Sen hatırlamazsın ki..aklına gelmez, anmazsın ki...
Ah be gururum, sen de mi ağır yaralısın?
Yok mu tek kurşunu haneyi ordumun,
Tam da can damarından vursun da, kurtulayım.
Bakma öyle sükun bulmuş haliyle sevdamın,
Sen vefasızı olabilirsin bu aşkın, sen bilir misin acısın?
Sen hiç sensiz kalmadın ki, sen senden ayrı olmadın ki...
Belki de aşığı iyi üstlendin de, hiç aşık olmadın ki...
Kitabsever
Kimiz biz???
Neyiz biz? Kimiz? Ne amaçla yaşıyoruz bu hayatı? Sorgulamak değil niyetim, ne için yaşadığımızın ne uğruna süründüğümüzün düşüncesi bu... niye geldik? Neye geldik? Savaşımız kimle? Kendimizle mi? Derin bir kuyuya düşmüş Yusuf muyuz hepimiz? Hayat ne uğruna neler uğruna yaşamalı bileniniz var mı? Ana rahminden başlayıp son nefesimize kadar neyin telaşı bu? Geldik tufan gideceğiz tufan sahi neyiz biz??
Ben Derinlikler sahibi Eray... Hayattan bağımsız, kendi dünyasında yaşayan ahmak bir adam... neydim ben? Ne olacam ben? Neydim ben? Bunları cevabı kaderde mi saklı gerçekten..! Çok düştüm ama kalkmasını da bildim yine düşeceğim yine kalkacağım kısır bir döngü bu. En son ne zaman sırtımızı önümüze aldık rahat rahat gezebildik? Ya da ne zaman avaz avaz bağıra çağıra gülebildik? Ağlamak mı geçecek Ömrümüz? Hep başkalarının kurguladığı hayatı mı yaşayacağız? Ne zaman kendi fikrimizi açıkça ve rahatça korkmadan ortaya sürebileceğiz? Kahpelik parayla olsaydı yine bu kadar rağbet görür müydü? "Mutluluktan ölmek" sahiden de böyle bir şey mümkün mü? Mezar taşımızda iyi adamdı yazarlar mı? Yoksa iyi ki öldü kurtulduk mu derler içlerinden? Bir faydamız varmıdır bu hayata? Savaşımız kendimizle mi?
Hayat bu evrelerden geçerek bitirdi hepimizi... Ben Eray... Savaşı kendiyle olan, kendisinden başka herkese faydası olan, kim olduğunu bilen, ne uğruna yaşadığını bilen, ne için uğraş verdiğinin farkında olan, iyisiyle kötüsüyle hedef tahtası gibi hayata tutunmaya çalışan bir Adam...
Sahi hiç düşündün mü biz kimiz??
Merhaba sevgimin katili, askimin zulmû, yüregimdeki isyanim, hayallerimin karanliği,sana olan inancimin celladi, kalbimdeki baharin gelişini geciktiren koca kış dogmayan güneşin gülmeyen kaderim nasilsin?
Sevmek aşık olmak belkide bir şarkıdaki en güzel melodiydi tıpkı bir kosturmacanin arasinda aniden kulaga gelen o tiz sesiyle adimlarini
Bahattin Tonbul
Bahar ayrı kış ayrı, sevda çekenler bilir
Gün doğarsa dağlara, yol başka iz
bam başka Allah vermişse Umut karışsa göle, yağmur başka aşk başka
Sevda sözcüğü Allahın insanoğluna nasip ettiği en temiz duygulardan birisi yeter ki sevdalanacağınız kişi bunu haketsin o zaman insan verdiği emeğe acımaz hatta helal temiz güzel sevda