Tepkisel ve sorumlu davranış arasındaki fark tepkisel davranışın içimizdeki yangına devamlı yakıt eklemesi, sorumlu davranışın ise bu yangının üzerine su dökmesidir. Tekrar herşey içimizdeki 'ateşle' ilgilidir.
Okumanın dokunuşu, varoluş tarzını yeniden biçimlendirir.
Sayfa 68Kitabı okudu
Yani şu: Dünyanın bir bütün olarak anlamı yok; aslına bakarsan yaşamın da bir anlamı yok. Örneğin canlılığın ortaya çıkışı, yokluktan varlığa çıkış açıklanamıyor. Nasıl oluyor da yokluktan varlık çıkıyor? Peki bunun açıklanması gerekir mi? Yoksa hiç sorgulamadan kabul etmek mi gerek? Nasıl olduysa oldu, biz var olana mı bakmalıyız? Bu açıklama ihtiyacı Batı tarzı düşüncenin bir ürünü. Ama bu düşünce tarzı da olmasaydı insan ilerleyebilir miydi bilmiyorum. Dünya aynı dünya, ama her gün değişiyor ve insandan insana da değişiyor. Çünkü her an değişiyoruz ve dünya değişen gözlerimize her seferinde farklı görünüyor. Dünya bir kişi için bile hep aynı dünya değilken, farklı farklı dünyalar olarak görünüyorken nasıl olur da farklı insanların aynı dünya içinde yaşadığını söyleyebiliriz. Dünyadaki insan sayısı kadar dünya var; yani diyelim yedi milyar dünya, yedi milyar da farklı dünya bu. Üstelik daha gerçekleşmemiş potansiyel dünyalar var ve anlamı dünya yaratmıyor, biz insanlar yaratıyoruz. Eğer insan var olmasaydı anlam Ya da anlamsızlık diye bir mesele de olmayacaktı. Çünkü Varlık olarak Dünya Varoluş olarak İnsan'ı gereksinmez. Varlık, Doğa kendi kendine yeterli ve uyumludur; kendi içinde bir bütün oluşturur ve anlamlı olmaya da ihtiyaç duymaz. Anlam insani bir sorundur.
Sayfa 12
Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20197bin okunma
Ahlaklılığa inandığımız oranda varoluş üzerine yargıda bulunuyoruz.
Sayfa 29Kitabı okuyor
SÖZLÜK OKUMAK ÖNEMLİDİR
Öğrencilerime “Mutlaka sözlük okuyun” dediğimde önce şaşırıyorlar.
Sözlüğü arada bir bakılan bir ansiklopedi olarak görüyor pekçoğu.
Oysa dil bir insanın en önemli hazinesidir.
Millet olmanın varoluş şartlarının başında dil gelir.
Gün geçtikçe yozlaşan dilimizle birlikte kimliğimizi de kaybediyoruz. Bu farkına varamadığımız bir süreç aslında.
Enerjimizi bir şeyi bırakma üzerine yoğunlaştırmak yerine, buna neden olan sebebi bütünleme üzerine yoğunlaştırmak daha yararlı olacaktır.