Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.17
Benlik
Varoluşsal sancıları yaşamayan yoktur, evde, iş yerinde, sevdiğinde, sevildiğinde, umut ettiğinde, umudun kırıldığında… yaşamın anlamının insanın kendi içinde olduğunu ve kendine atfettiği anlama bağlı normal bir sancı olduğunu bilmek. -Varoluşmaktayım-
264 syf.
8/10 puan verdi
·
Liked
Antoine Roquentin geçmişi reddetti. Geçmiş yok. Herhangi bir anlam yüklediği bir eşyası da yok. Evi yok. Şöyle bir bakınca babasını hatırlayacağı bir saati, çocukluğunu hatırlatacak bir dolabı, kendine ait bir dolabı yok. Arkadaşı yok, yapayalnız. Kendinden başka bir bilinç yok. Yaptığı tek şey kendi dışındaki bilinçsizleri gözlemlemek ve pek nadir yaptığı şeylerden biri olan düşünmek. Antoine son zamanlarda çok düşünüyor. Özler var etrafında ; Autodidacte, kütüphaneci korsikalı, M. Fasquelle, doktor... Belki de her biri birer kavram fakat Antoine' nin değil başkalarının kavramı. Marki De Rollebon, şu an bir hiç olan o adam, Antoine' de varoluyordu. Kendi deyimiyle " Kendi yaşantısını temsil etmek için benim yaşamımı kullanıyordu. Artık varlığımı hissetmiyordum, artık kendimde değil ondaydım". Sonra Antoine o sihirli sözleri söyledi: " Ben hangi sözleri söylemek gerekiyorsa onları söylemiştim. Geçmişin var olmadığını söylemiştim. Sonra aniden sessizce M. De Rollebon kendi hiçligine geri dönmüştü." ( M. De Rollebon Antoine' nin araştırdığı tarihi bi kişilik). Bu bilinç de sönmüştü artık Antoine' nin dünyasında sadece kendi bilinci vardı. Yumurta kabuğu çatlıyor. Benlik doğuyor. " Her şeyden önce kımıldamalıyım, kımıldamalıyım... Ah! Bekleyip duran şey uyarıldı, üzerime atıldı. Benliğime akıyor, onla doluyum. Korkulacak bir şey değilmiş. Şey dediğim, kendimmiş. Varoluş kurtulup üzerime atlayan bir varoluş, özgür kalıyor. VAROLUŞMAKTAYIM." şimdi soruyorum size varolmak için gerçekten bu denli arınmış olmamız mı gerekiyor, düşüncelerimiz sadece biz ve düşüncelerimiz mi olmalı ?
Varoluşmaktayım..
Bedenimin dışında, dünyanın içinde varoluşmaktayım..
Beynimin dışında, düşüncelerin içinde varoluşmaktayım..
Tuttuğum çakıl taşının yarattığı bulantıyla varoluşmaktayım..
Dokunduğum tüm şeylerle varoluşmaktayım..
Kalabalıkların dışında, yalnızlığımın içinde varoluşmaktayım..
Hayattaki anlam arayışıyla varoluşmaktayım..
Kendimi tanıma yolculuğunda varoluşmaktayım..
Kitaplarla varoluşmaktayım..
Yaşamın içinde zamanın dışında varoluşmaktayım..
Geçmiş, şimdi, gelecek serüveninde varoluşmaktayım..
Hissedebildiğim herbir duyguyla varoluşmaktayım..
.
.
Varoluşçu felsefenin öncülerinden olan Jean Paul Sartre’nin ilk romanı ‘Bulantı’ günlüklerden meydana gelen, sayfalar arasındaki bağlantıları kurmakta güçlük çektiren, fakat ince dokunuşları olan cümlelere yer veren, anlama, anlamlandırma, düşünme, sorgulama özellikleri taşıyan, kimine ağır gelebileceği, kiminin kendi yolculuğuna katkıda bulunabileceği, kiminin yarıda bırakabileceği bir kitap. Bu tür kitaplardan aldığım cesaretle felsefe bölümüne başladım, ben daha ne yapayım. Merak edenlere tavsiyemdir.
“Bir yolculuğa çıkabilseydim, döndüğümde ne kadar değiştiğimi anlamak için yola çıkmadan önce, kişiliğimin en ince ayrıntılarını not ederdim.” (s.60)
“Hayatımla ilgili olarak bildiğim her şeyi, kitaplardan öğrendim gibime geliyor.” (s.102)
Kitapların da okunmak için doğru zamanları vardır. Bulantı'yı doğru bir zamanda okuduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Kitap ana karakter Roquentin 'in derin iç konusmalarına dayanan ve bilinç akışı tekniğiyle oluşturulmuş bir eser. Dili oldukça ağır ve yorucu. Bazı cümleleri tekrar tekrar okuma ihtiyacı hissettim. Karakterin iç dünyası oldukça dağınık olduğundan bağlantıyı kaçırmamak adına kitabı çok dikkatli okumak gerekiyor. Kitapta ana karakter Roquentin ,ilk başlarda nihilizme yakın ,etrafına hep bir bulantı ve tiksinti ile bakan eşyaların varlığına bile dayanamayan bir karakter. Fakat kitap ilerledikçe Roquentin'in nihilizmden sıyrılıp varoluşa inanan birine evrildigini görüyoruz .Özellikle "düşündüğünü, düşünmek istemediğini ama yine de dusunmek istemediğini düşündüğünü" belirterek "Düşündüğüm ile varoluşmaktayim" dedigi cümle dikkat çekici. Sartre aslında Roquentin üzerinden varolmak istemediğimi düşündüğüm için varım diyor. İnsanın varligini dusunduklerine dayandirarak nihilizmin duvarlarını yıkıyor. Kitabın sonlarında Roquentin'in hayatindaki bulantinin her zaman olacağını ve bunu bilerek yoluna devam etmesi gerektiği düşüncesini çıkarıyoruz. Varolusçulugun yapı taşlarindan olan Bulantı, felsefik bir roman. Okuduğunuzda derin anlamlar cikaracaginiza eminim. Keyifli okumalar.
Varolu...
Nihilizm felsefesinden sonra Sartre ile varoluşu tanıdım. Konu ve anlatım olarak ağır bir dili olsa da verilen mesaj anlaşılıyor. Günce ile başlayan kitabın karakteri bir bulantı içerisinde ve hiç olduğunu, sadece bir görüntü olduğunu düşünmekte. Varoluş ile tanışan karakter bu kısımda nihilizmi yıkıp varoluş felsefesinin temellerini atıyor. Sartre en başta nihilizme yakın olan karakterin düşündüğünü, düşünmek istemediğini ama yinede düşünmek istemediğini düşündüğünü belirtiyor ve "Düşündüğüm ile varoluşmaktayım" diye belirtiyor. Hiçliği düşünenler içinde yine bu düşünce kapsamında varoluşmakta olduğunu savunuyor Sartre. Hiçbir şeyin var olmadığını düşünenler içinde şu cevabı vermekte "Düşünmek istemiyorum artık; var olmak istemediğimi düşündüğüm için varım". Varlığı savunan Sartre hiçliğe karşı ağır, yıkıcı cevaplar vermekte ve kitap yazan diğer nihilizm felsefesi yazarlarına cevap olarak bir bölümünde artık var olmasam bile yarattığım karakter(kitap) üzerinde ki düşünceler ile varoluşuyorum demekte. Ayrıca kitaptaki karakter sanat ile ilk kez mutlu olmakta ve sanat ile kitabın sonunda da mutlu ve yeni karaktere sahip olmakta. Yine bulantı içerisine gireceğini bilmekte ve bu bulantı ile kendini tekrar hiçliğe sürüklemek yerine bu bulantıyı kabul edip onunla varoluşarak yaşamayı hayatının felsefesi haline getiriyor. Eşyaların varoluşundan dahi rahatsız olan karakterin hayatındaki 180 derecelik değişimi tam olarak. Bulantıyı en iyi şekilde hissetmek için öncesinde nihilizme dair kitaplar ile tanışıp sonrasında Sartre'yi okuyun, evet her şey bulandı...
Bulantı dediği aslında aşırı Yalnızlık sanırım
Nedir şu varoluşçuluk diye elime aldığım bir kitap. Sartre'ın daha çok neden varız? sorusunu sorgulayacağını düşünmüştüm. Öyle beklediğim gibi bir şey ortaya çıkmadı. Aksine aşırı sıkıcı ve tam olarak "Bunaltıcı" bir anlatım vardı. Amaç okuyucuya bunu vermekse gerçekten hakkını verdiğini söyleyebilirim.
İlk defa bir olay örgüsü olmayan, gelecek veya geçmişten bahsetmeyen (kitabın son sayfaları hariç) aynı zamanda da saf bilgi vermek amacı gütmeyen enteresan bir kitap okudum. Roman desen değil , tarih kitabı desen değil , felsefe kitabı hiç değil. Psikiyatr kitabı desen azcık ucundan, belki.
Varoluşuyorum, varoluşmaktayım gibi kendi ile konuştuğu , kendini anlattığı kısa bölümler kitaba devam etmenizi sağlıyor. Varoluşçuluğu bilmeden de aslında dönem dönem karakterin yaşadıklarını yaşamıştım. Yani varoluşçuluğu bilmeden varoluşmuştuğumu sorgulamıştım; ki hala arasıra sorguluyorum. Yani karakterin yaşadığı o kısa bunaltılı dönemi ben de tıpatıp yaşadım yaşıyorum. Zaten böyle bir şeyi yaşamayan biri, karakterin yaşadığı "Bunaltı" durumunu anlayamaz. Sartre'ın anlatmak istediğini anlayamaz.
Sonuç olarak kitapta çok gereksiz ve sıkıcı bölümler var buna rağmen varoluşçuluğun ne olduğunu anlamak istiyorsanız; yazarın kendi ile savaştığı o "bunaltı" bölümleri sizi doyuracaktır.
“Kendimi bırakmak, unutmak, uyumak istiyorum. Ama yapamıyorum bunu; boğuluyorum: Varoluş her tarafımdan, gözlerimden, burnumdan, ağzımdan içeri dalıyor.”
Varoluşmaktayım… Bu satırları yazarken varoluşmaktayım, bu inceleme hakkında düşünürken varoluşmaktayım, elim klavyenin tuşlarına temas ederken varoluşmaktayım, Roquentin’in destansı ruh hâlini