Kalemimiz zaman zaman bir vasiyet üslubu kazanır. Biz bir vasiyetiz belki de.
Sayfa 420
Hz. Ebubekir (ra), Halid b. Velid’e şöyle vasiyet ediyor: “Ey Halid sana hayat verecek olan ölümü temenni et!”
Sayfa 60
"Çünkü sevilmeyen biri ne kadar çabalarsa çabalasın, bir başkasına sevgi veremezdi. İnsan bilmediği bir şeyi bir başkasına nasıl öğretebilirdi ki? Tatmadığı bir duyguyu, başkasına nasıl hisssettirebilirdi?"
Ve şöyle dedi: Ölürsem senden önce imkansızı vasiyet ediyorum sana Sordum: Uzak mı imkansız? Yanıtladı: Bir nesil ötede
Sordum: Ya ben ölürsem senden önce?
Yanıtladı: Baş sağlığı dileyeceğim Celile'nin dağlarına Veyazacağım: "Güzellik uygun olana ulaşmaktan başka bir şey değil. " Şimdi unutma:
Ölürsem senden önce imkansızı vasiyet ediyorum sana
Bu dünyada insan olmanın bir mahkumiyetten çok bir vasiyet olduğunu insan Allah'ı zikrederek anlayabilir.
insanlar bir vasiyet bırakır, değil mi? Benimki şu: Ailemi istemiyorum, cenazeme gelmesin. Hayatımda en çok kötülüğü onlardan gördüm. Hiç biri zor günümde yanımda olmadı.
