''Mutluluk yaşanmaz, hatırlanır'' diye bir cümle okumuştum bir yerde.
Bu, böyledir.
Yaşarken farkında olmayız genelde mutluluğun.
Üstünden seneler geçer.
Alelade bir anda burnumuzun direği sızlar.
Ve şöyle deriz.
Vay be! Ne de güzel zamanlarmış...
Hayat, mutlu olunan üç beş andır!
Yani senin sevdiğin, senin tarafından sevilmeyi sevmiyor ki... Senin sevdiğin, senin sevdiğinden daha az seviyorsa seni, sen de sevme gitsin o zaman seni sevmeyeni... Vay be amma tekerledim muhabbeti ha. Bu lafı bir çikletin içine kaydetmek lazım
Sayfa 26 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Vay be
Âşık olan ve mutlu bir birleşme durumu yaşayan bir insan kendi benliğini düşünmez çünkü sorgulayan yalnız ben ( ve ona eşlik eden yalnızlık kaygısı) biz duygusu içinde eriyip gider. Böylece insan kaygıdan kurtulur ama kendisini de yitirir.
102 syf.
8/10 puan verdi
Üç Kadın’dan bana iki kadın kaldı. Eğer bitirdikten sonra halen üçüncü kadın’ın, Tonka’nın hikayesi ve birinci kadının Grigia’nın hikayesi geçtiyse, iş bu hal aldı Sevgili Bay Musil…
Robert Musil ortada, yani Portekizli Kadın’da, ya aklımda bir de şöyle bir şey var…demiş ve onu mükemmelleştirmiş sanki. E madem mükemmelleşmiş mükemmelleşememiş mi ne diyorsun diyebilirsiniz. Kısaca izah edeyim.
Grigia’da, sizi yakalıyor ve ‘Vay be ne hikaye ama…’ dedirtiyor. Potekizli Kadın’da; ‘ha anladım Musil tarzı bu yani ama…’ dedirtiyor, Tonka’da da ateş ediyor. Ah Tonka Vah Tonka diye diye okuyorsunuz.
Kurgudışında listeye girer hem de ilk on kitabı zorlar. Robert Musil olduğu için de müthiş bir anlatımı da ekle. Yaşayacağın duygu sağanağı da cabası. E bir de sonunda ‘ulan Tonka…ne yapıyorsun/sana yapılır mı bu be’ garantisini de koy: Topla=Okumadıysan yazık olmuş.
Dizi gibi hikaye..
öyle bakıyorum
bilmem kaç sefer
başkalarının baktığı gibi değil
kimseler anlamadan yakalanmadan
ben gibi bakıyorum
görünmeden usulca giriyorum resmin içine
yırtıp atıyorum fazlalıkları bir güzel
sadece ben ve sen kalıyoruz