İnsanların değerlerini vurdu daraya, vicdanlarını ölçtü kanayan hissiyatı. Menfaatin gücüne, duyguların yenik düşüşü için sıktı dişlerini. "Vay be!" diye mırıldandı.
Sayfa 32
Vay be...
Terapist olmak hiçbir zaman tesadüfen yapılmış bir tercih değildir. Doğuştan getirilen özellikler ile çevresel ve ailesel faktörler birleştiğinde hangi çocukların bakım veren rolünü üstleneceği belli olur. Neden bakım veren rolünü seçtiğimiz ve bu rolü nasıl yerine getirdiğimiz ise bağlanma şemalarına, travma ve kayıp geçmişimize, aile dinamiklerine ve büyürken karşılaştığımız zorluklara bağlıdır. Başkalarına yardım etme güdülenmemiz, başkalarını derleyip toplama ve kendimizi iyileştirme ihtiyaçlarımızdan gelir...
Sayfa 204 - Psikoterapi Enstitüsü Eğitim YayınlarıKitabı okuyor
Vay be
Sadece kalbi temiz olanlar iyi çorba yapabilir.
Ludwig van Beethoven
Sayfa 77 - Doğan Novus Yayınları, 15. Baskı, çeviren: İstem ErdenerKitabı okuyor
Hiç kimse dışarıdan görüldüğü gibi değildir ve bir insanı tanımak yıllar alır.
Hatta uzun zamandır tanıdığınız, dost olduğunuz biri, bir an gelir, öyle bir iş yapar, öyle bir söz söyler ki; parmağınız ağzınızda kalır ve "Vay be, ben bu adamı tanıyamamışım demek ki" dersiniz.
Sayfa 44Kitabı okuyor
"Vay be dedim, öldüğün anda bütün mahremiyetin bitiyor."
Sayfa 98 - Doğan Kitap
Dolunay Katilleri: Osage Cinayetleri ve FBI’ın DoğuşuDavid Grann · İthaki Yayınları · 2022116 okunma
Vay be dedim,öldüğün anda bütün mahremiyetin bitiyor. Hayattayken ister misin biri alsın telefonunu, açsın okusun bütün mesajlarını.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Vay be. (☞ ͡ ͡° ͜ ʖ ͡ ͡°)☞
İTÜ'den emekli bir profesör, başbakanlığa mektup yazdı. "Rüyamda Nakşibendi şeyhini gördüm, evliyamız endişeliydi, YÖK'te yanlış işler yapıldığı konusunda ikaz etti, görevim size duyurmaktır" dedi. Başbakanlık bu mektubu resmi evrak olarak işleme koyup, gereğinin yapılması için Milli Eğitim Bakanlığı'na gönderdi. Milli Eğitim Bakanlığı da, gereğinin yapılması için YÖK'e gönderdi iyi mi!
Sayfa 51Kitabı okuyor
Vay be dedim,öldüğün anda bütün mahremiyetin bitiyor. Hayattayken ister misin biri alsın telefonunu, açsın okusun bütün mesajlarını.
Spoiler vermeden ufak bir inceleme/değerlendirme yazmak istiyorum.
Zweig'in kalem karakterini yansıtan, ancak başyapıtları arasında sayılmasına engel olan bir finale sahip, sürükleyici öyküsü.
Evet bazı kitaplar ters köşe yapar, heyecanla ve pür dikkat okuduğunuz, kaptırdığınız ve olası senaryoyu okurken kafanızda biçimlendirdiğiniz halde mevzu umulmadık bir yere sürüklenebilir. Bu öyküde yazar bunu amaçlamış. Ancak beklenmedik senaryoya geçiş o kadar aniden, yüzeysel ve yavanki sanki kitabı yazmaktan sıkılmış ve bir anda bitirmeye karar vermiş Zweig.
Tabi yazar psikolojik çözümleme ve gerilim odaklı o kadar iyi eserler vermiş ki, bunu onlarla aynı kefeye koyabilmek mümkün değil. Yine de keyifle okunabilecek, şaşırtabilecek bir kitap. Okunur. Ancak şok etkisi yaratmaz, "Ben ne okudum vay be(Zweig etkisi diyorum ben buna)" bırakmaz.
Korku
6/10
