Zorbanın acısını kıskanarak kendi kendime, "insan bu demektir," diye düşünüyordum. Acı duyduğu zaman, gerçek iri gözyaşları döken, sevinirken de sevincini, ince, metafizik eleklerden geçirerek onu boşuna harcamayan, sıcakkanlı ve sağlam kemikli insan!
Sayfa 282 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Hayır, hiçbir açıklaması yok bunun! Acı ve ölüm... İyi ama niçin?
artık nasıl isterim senin aşkını?
bu kapkara ve acı sessizlikte
nasıl ararım tek öpücüğünle gelen sarhoşluğu?
Sayfa 35 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Çocuk Edebiyatı
“.. Claudia onların aileleriyle kucaklaştıklarını, o uzun ve meşru kucaklaşmalar sırasında ağlaştıklarını görünce belli bir acı hissettiğini hatırlıyor. Bir anlığına onların da rol yaptığını düşünmüş ama sonra hemen bu düşüncesinden pişmanlık duymuş. Yeniden kavuştukları şey insanlar değil, isimlermiş. Nihayet bedenler ile isimler arasındaki o mesafeyi kapatıyorlarmış. Ama hayır. Ortalığa gerçek duygular hakimmiş. Eve dönerken kendi duygusunun da gerçek olduğunu düşünmüş.”
Sayfa 105
Yeryüzünün emdiği bir damla gözyaşı gösterin bana? Yok! Bilmediğimiz yollardan gökyüzüne gitmişlerdir hep. Acı, gözyaşından önce gelir.
Tanrı acıları bizi cezalandırmak ya da sınamak için göndermez. Acı, hayatın bir parçasıdır. Ölüm de. Yas tutma şeklimiz ve başa çıkma yöntemlerimiz bize bağlıdır.
Sayfa 144 - Peder Tyrel BellKitabı okuyor
Tanrı görmesin harflerimi
İnsan bir hata diyor durmadan
Ve hatasını düzeltmek için
Acı veriyor
Sadece acı.
Bakarsın, görünüşte dehşetli bir adamdır; bir de hakkında anlatılanları duyunca yanından kaçarsın. İlk zamanlarda bir içgüdüyle onlardan uzaklaşmaya çalışırdım. Sonraları en korkunç katiller konusunda bile düşüncelerim oldukça değişti. Katil olmadığı halde, altı cana kıymış bir caniden daha korkunç insanlar gördüm. Öyle cinayetler vardır ki, başta
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
kahramanlık: içerek acı ölüm tasından
ileriye atılmak ve sonra dönmemektir.
Sayfa 78Kitabı okuyor
şimdi biz neyiz biliyor musun?
akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
birbirine uzanamayan
boşlukta iki yalnız yıldız gibi
acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz
bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz
olacağız yalnızca
kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız
ne kalacak bizden?
bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim şu kırık dökük
sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında
ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden
bizden diyorum, ikimizden
ne kalacak?
Sayfa 16
Elbette bilgi hem mutluluk,hem acı verir ama hiçbir acı cehaletten daha fazla zahmet verici değildir.Cahil bir insanla tartışan ve tartışmayı kazanan kim yaşamış ki dünyada..?
Sayfa 69Kitabı okuyor
peisistratos bir şeyler ekmeye çalışan çiftçiyi görünce ona kölesini göndererek böyle çorak bir toprağa neler ektiğini sormuş, tiranla konuştuğunu bilmeyen köylü; "sadece zahmet ve acı ekiyorum. bu ektiklerimin onda biri de peisistratos'a gitmeli!" diye yanıt vermiş.
"Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!"
"Peki, sen ne görüyorsun bakalım?"
İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan.
Sayfa 153Kitabı okuyor
Oysaki acı yaşamın kaçınılmaz bir parçası ve sen acınla yaşamayı öğrendiğinde acının enerjisini dönüştürebildiğinde olgunlaşacaksın..
Kendimiz için bir güçlüğü seçmek, o güçlüğe karşı kullanabileceğimiz tek savunmadır. Acı çekmeyi kabul etmek budur
Can yayınları
