"Alamadım tadını bir türlü hayatın,
Oturup kalıncaya dek evde baş başa kitaplarla,
Yoktur bana göre ilimden daha değerli bir şey,
Ve istemiyorum bu yüzden ondan başka bir dost
İnsanlara karışıp zaman öldürmektir zillet,
Bırak bunu da yaşa aziz olarak, baş olarak."
Sayfa 125Kitabı okuyor
Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!
Peki, sen ne görüyorsun bakalım?
İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan.
Zülfü Livaneli
Bir kadını güzelliği ve fiziği için sevip değer vermek yerine , baba sevgisi görmeden büyüdüğü için, içindeki yaşayamadığı çocukluğu için sevin. Babasının yarım bıraktığı yerden sevin, Emin olun , bütün bunları yaptığınızda erkek değil,
işte o zaman adam oluyorsunuz...
"Aşk nedir?" sorusuna son ve doğru cevap verilmiştir.
Kesilmiş bir koyunun kasap dükkânındaki manzarası hoşa gitmez, hatta bazılarına iğrenç görünür. Fakat usta bir aşçının elinde nefis bir et yemeği olduğu zaman, dükkândaki manzarasına bakamayanlar bile onu iştahla yer. Aşk da böyledir. Aslında şehvettir yani hayvanî bir istek. Fakat romantik bir muhayyele onu o kadar süsler ve güzelleştirir ki aşkın ilâhî bir duygu olduğuna inanırız. Yüzlerce yıldan beri bu şairane tariflerini dinleye dinleye aşkın insanüstü bir şey olduğunu sanmışızdır. Gerçekte şehvet isteğinden başka bir şey değildir.
...
- Aşkın şehvetle aynı şey olduğunun kesin bir delili de vuslattan sonra ikisinin de sönmesidir.
- Yıllarca süren aşklar nedir?
- Vuslata erememenin, yahut çok geç ermenin, belki de âşıktaki geç soğuma karakterinin neticesi...
Sayfa 175 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
yeni bir duyumsama mı yaşadığımı, yoksa geçmişi mi hatırladığımı anlayamıyorum. Hissettiklerimin ne oranda anı, ne oranda burada ve şimdiki zamanda olduğunu söylemek mümkün değil. Anılardan ve gerçek olan şeylerden tuhaf bir bileşim oluşuyor. Geçmiş ve şimdiki zaman; beynimdeki merkezlerde depolanan uyarıcılara ve bu odadaki uyarıcılara verdiğim tepki ve öğrendiğim her şey eriyerek, gözümün önünde dönmekte olan ve tüm yüzeylerini muhteşem ışık patlamaları halinde görebildiğim bir evrene dönüşüyor...
Koridor Yayıncılık
En küçük bir önyargım yok.
Anında yutuyorum gördüğüm her şeyi,
Olduğu gibi, hoşlansam da, hoşlanmasam da ondan.
Zalim değilim, doğrucuyum yalnızca-
Dört köşeli gözüyüm küçük bir tanrının.
Düşünceye dalıyorum karşıki duvarda çoğu zaman.
Üzerinde benekler olan pembe bir duvar bu.
O kadar uzun süre baktım ki ona
Yüreğimin bir parçası olduğunu düşünüyorum artık.
Titreyerek parıldıyor ama,
Yeniden, yeniden ayırıyor bizi yüzler ve karanlıklar.
Zaman şimdi yeni bir boyut kazanıyor – bir yanıt arayışında çalışırken, o çalışmanın içinde kaybolup gitmek... Etrafımdaki dünya ve geçmiş hayatım çok uzaklarda kalmış ve netliğini kaybetmiş gibi. Sanki zaman ve mekan, karamel şekeri gibi oradan buradan çekilmiş, kıvrılarak ve bükülerek eciş bücüş bir hale getirilmiş...
Koridor Yayıncılık
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.
Karakola giderken Everly'nin ipeksi saçlarını hâlâ hissedebildiğime ve her zaman etrafında uçuşan yasemin kokusunu alabildiğime yemin edebilirdim. Boku yemiştim. Hem de çok fena...
Uyanık olduğum zaman gözümün önünden gitmiyor, çırpınmalarla dolu uykumu kolluyor ve düşlerimde bir bıçak biçiminde bana görünüyor.
Sayfa 62Kitabı okuyor
