ervaa

Sanırım gece yarısı da gökyüzüne sırtını döndü Daren.
Reklam
Gece yarısı gökyüzüne aittir dedin bana. Bana kalırsa da yıldız ışığı gece yarısına aitti. Ama sahiden öyle miydi?
Çünkü yanında yürüyorum ve sen dünyanın merkezi benmişim gibi sadece benimle ilgileniyorsun. Bu senin için çok yabancı ve çok yeni yaşamda bile.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Gerçekten yolu bana gösterir misin?" "Gerçekten yolu sana gösteririm."
Ben naguelimin eksikliğini hissediyordum, o naguelini kaybetmişti. Ben lordumu özlüyordum, o iki krallığını da ikinci kez geride bırakmıştı. Ben diyara dönmek istiyordum, onun burada olması bile benim hatamdı. Ben iyi hissetmiyordum, onun kanatlarını koparmışlardı.
Reklam
"Sana sırtımı dönmüyorum. Sana nasıl sırtımı dönebilirim? Hayatım boyunca yaslandığım tek şey senin hayalindi."
Ve sanırım ışık kulesini sevmişti. Nedenini sorgulamaya gerek yoktu. O ışıklar lorduydu ve karanlıkla lanetlenmişti.
"Hazır olduğumuzda dünyaya çıkma cesaretine sahip olmamızı, ancak her zaman birbirimize geri dönmenin bir yolunu bulabilmemizi diliyorum. Ne olursa olsun."
Ve yasalar buna izin verseydi bile, bunu onun elinden asla almazdı; kendini kurtarma şansını.
Dünya güzeldi ve o da içinde olduğu için çok minnettardı. Hayatta olduğu, burada olduğu ve bunları görebildiği için.
Reklam
Ruhları arasındaki bu altın iplikler, sanki ilahi bir el tarafından bir arp oluşturmuşçasına kelimelerle parlıyordu. Çünkü ruhları arasında müzik vardı. Her zaman öyleydi. Ve sesi onun en sevdiği melodiydi.
"Sen benim asla olamadığım ve asla yeterince iyi olamayacağım her şeysin."
"Her adımda yanında olacağım,"diye fısıldadı avcuna. "Sadece beni dışarıda bırakma. Sessizce bir hafta yürümek istiyorsan, bana uyar. Sonunda benimle konuştuğun sürece."
"Ama hala kendimi nasıl düzelteceğimi bilmiyorum." "Düzeltilecek kırık bir şey yok."dedi şiddetle. "Kendine yardım ediyorsun. Çok fazla acı veren ve belki başkalarını da inciten parçalarını iyileştirerek."
67 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.