“ Ben bilmem…”
Sana duyduğum aşk yıllarca, binbir emek yazdığım bir kitaptı. Bu kitabı yazmaya başladığımda sayfalara yazacaklarımın bunlar olacağını hiç düşünmemiştim. Biliyor musun o kitabın son cümlesini yazdım bugün. Ellerim titredi inkar etmiyorum. Kirpiklerim ıslandı. Kalbimin gizli bir köşesinde incecik, tarif edilemez bir sızı oluştu. Arka fonda Selçuk Balcı’nın Yüreğim de bir umut şarkısının “ Ne farkı kaldı şimdi görülmüş bir rüyadan…”sözleri eşlik etti acıma. Evet mutlu bir masalın, mutlu bir kahramanı olamadık. Ne demişti Taptuk Emre: “ Ben bilmem!” Ben bilmem ki neden geldin, neden gittin. Ama herkes bir gün gidermiş. Vesselam 🥀
Senin ilk halini sevmiştim ben
Şiirler yazan yüreğini
Son haline şahitlik etmek istemezdim
Benimde eski halimden eser yok şimdi
Yeni asi ,mavi halimle
tanıştırmak istedim seni...
Vesselam
Halden hale girmişiz
Bir türlü halimizden anlamamışız...
......
Sen görmezden geldin
Ben duymazdan geldim
Neyse körler sağırlar birbirini ağırladı diyelim...
Artık ne halimiz varsa görelim...
✍️💙Aşkı Mia...
… +42
"Çiçeklerin akşamlarını
Akşamların çiçekleri
Aydınlatır... "
Bir Özdemir ASAF hayranı olarak vesselam...
Firavun gibiler
Firavun kötüde örnektir nefse. Firavun Musa'nın rabbine iman ettim dediğinde iş işten geçmişti ama yine de firavun iman etmişti. Bu bir fırsat mıydı onun için? Hayır tabi ki. Ölmeden önce dünyada başladı hesabı; anladı, pişman oldu belki ve öldü. Firavun gibi olan zalimlerin sonu da farklı olmayacaktır. Gayb aleminden bihaber izliyoruz bu zulmü, bizim bilmediğimiz ateşin serin geldiği İbrahimler var, serinin ateş geldiği nemrutlar yanar. Elbet rabbimizin bir bildiği var. İbrahim'in ateşine su taşıyan karınca kadar olabilsek ne mutlu bizlere. Zira herkese nasip olmaz yine de...Allah’ın dediği olur vesselam.