Lucky
@vipapron
Canı nereden yanıyorsa insan, oradan değişiyor.
KONYA
3 Ocak
57 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
İnsan düşmüş olabilir, bahtsız olabilir, anlarsınız ya, ama yürek susmaz.
Bir keresinde, zaten cehennemde yaşadığımızı ve her insanın en yakınındaki kişiye işkence etmekle görevli bir şeytan olduğunu söylemiştir.
Sevimli mezarımı gezdiririm sana ve tanrısal teninin beyazlığını daha da güzelleştirmen için sana vereceğim, sümüklü böceklerden ve kara pislik böceklerinden yapılmış zarif takıları görürsün. Bir çıban gibi aşığım sana ve benim öpücüklerim, seni temin ederim, bütün ayrılıklardan daha değerlidir. Çünkü bir gün hepiniz çürüyeceksiniz, pembe farem benim, yanımda şehvet içinde kokuşursunuz, yıldızların altında tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş gibi oluruz ...
Okur Takip Önerileri
Paranın Tanrı olduğunu, bu nedenle insanların onu bu kadar istekle aradığını biliyor musunuz?
Bilmiyorsunuz değil mi? Bunu düşünemeyecek kadar gençsiniz. Paranın son derece iyi olduğunu, son derece mükemmel olduğunu, her şeyin egemen Efendisi olduğunu ve bu dünyada O'nun emri ya da O'nun izni olmadan hiçbir şeyin meydana gelmediğini; sonuç olarak yalnızca O'nu tanımak, O'na tapmak ve O'na hizmet etmek ve bu araçla Ebedi Yaşamı elde etmek için yaratıldığımızı size söyleseydim siz bana hiç kuşkusuz kutsal şeylere hakaret eden deli bir kafir gözüyle bakardınız.
Yüz dediğimiz duygularımızın, düşüncelerimizin vurduğu bir ayna mıdır sadece? Acaba onun da o duygular, düşünceler üzerinde bir etkisi olmaz mı, onlarla uyuşup uzlaştığı olmaz mı?
Bir yüze bakılarak edinilen bilgi hiç de yanlış değildir. Güneşin bizi ısıtıp aydınlatması havanın açık, bulutlu, sisli olmasına bağlı değil midir? Ruh için de öyledir: Nasıl görüyorsak öyle kavrarız...
...Üstüne düşmeye gelmezdi, ama gönlümü de güçlü duygular sarmıştı, askım bana çok güzel görünüyordu. Hiç olmazsa şöyle dokunaklı, acıklı bir tartışma geçmeliydi ki aramızda, yenilgim görkemli olsun.
Her şey vazgeçilebilirdir, aşk hariç. Aşk, sana kendini zorla verdiren bir yemindir.
O kadar çok hata yapmıştım ki karmakarışık düğümlerinin arasından yolumu bulup da ilk hatama dönemiyordum.
Sevmenin yanlış olduğunu öğretmişti sanki hayat ona. Paylaşmanın yanlış olduğunu... Özverinin yanlış, tutkuyla bağlanmanın, inanmanın, güvenmenin yanlış olduğunu...
"Kimin ne okuduğu, kitap okuyup okumadığı kendi bileceği iş. Sıradan insanların ne yaptığı beni ilgilendirmiyor, insanlara nasıl yaşayacaklarını söylemek bana düşmez ama benim üzerimde söz hakkı olan insanlar söz konusu olunca durum farklı. Onların okumalarını istiyorum çünkü sınırlı, vasat hayalleri birgün benim kabuslarıma dönüşebilir."
O ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği
sevdiği insan değildi artık!
Seven yanılmış ,
Sevilen yabancılaşmıştı.
Bir sürü insan arkasında bıraktığı zararı bir an bile düşünmeden kendi mutluluğunun peşinden gidiyor.
"Üzülme," dedi. "Bazen insan mecbur kalır."
Sayfa 120Kitabı okudu
“ Bazen gerçek olmayacağını bildiği hayaller kurar insan. O kadar çok hayal eder ki istediği şeyi, sonunda bir gün gerçek olabileceğine aniden inanır. İnandıkça daha çok düşünür, daha çok hayal eder... Ama hayatın unutulan gerçekleri çok geçmeden karşısına çıkıverir. “
"Hiçlik"
Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
"Çalışanlar kovulmamaya yetecek kadar çalışır. İşverenlerse çalışanların işi bırakmayacağı kadar maaş öder."
"Başarısızlık kazananlara ilham verir. Kaybedenleri ise yenilgiye uğratır. Kaybedenlerin bilmediği bir sırdır bu. Kazanların en büyük sırrı başarısızlığın ilham verdiğidir ve böylece kaybetmekten korkmazlar."
Zengin kimseler aktifi ele geçirir. Yoksul ve orta sınıftan olanlar pasife yönelir, çünkü onları aktif sanır.
Sayfa 75 - Alfa YayıneviKitabı okudu
Savaş, en iyi, savaşta öğrenilir.
Eylül ayındaydılar; öyle bir eylül ki eylüllerin en güzeli...
