Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır...
Bırak, gitsin...
Bırak, git...
Vladimir Mayakovski
bunlar yaşamın içinden sürüklediğim
milyonlarca büyük temiz aşk
ve milyonlar milyonu kirli küçük aşkçağızlar.
Korkma,
yeniden,
ihanetin kara bulutlarında,
sokulacaksam kusacağım binlerce iyi kişinin,