Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır...
Bırak, gitsin...
Bırak, git...
Vladimir Mayakovski
"Sıran geldi!" deseler günün birinde,
savaşa itseler beni, vurulsam:
Kan değil
adın fışkırır
yırtık dudaklarımdan..
***
Vladimir MAYAKOVSKI
OMURGANIN KAVALI
Dumanlar içinde mavi olmayı unutan
gökyüzü,
paçavralar giyinmiş
sığıntı gibi bulutlar,
son aşkımla tutuşacaksınız bütün!
Sevinç çığlıklarımla bastıracağım
ordular
~
Gel, yenile gönlümde kendini..."
~
Susun artık filozoflar!
Sayfa 112 - Varlık Yayınları
Yüreğimi yerinden oynatmağa yeltenen de kim?
Sayfa 107 - Varlık Yayınları
Ayağa kalk! Yeter! Güneşe bak! Böyle dilsiz. böyle miskin yatmak da neyin nesi?
Sayfa 107 - Varlık Yayınları
İmparatorlukların altın danasını sarsıyor devrimler,
çoban değiştiriyor insan sürüleri,
ama gönüllerin taç giymemiş sultanı
senin kılını bile kıpırdatmıyor hiç bir ayaklanma.
Sayfa 97 - Varlık Yayınları
Ya ben nasıl göklere çıkarmam
kendimi,
inanılmaz bir harikaysam
baştan aşağı,
anlaşılmaz koskoca bir mucizeyse
davranışlarımın her biri.
Sayfa 90 - Varlık Yayınları
Yıldız.
nedir bu üşenme parıldamaktan
Kutlamayacaksan eğer
doğuşunu bir insanın
yalnız
şeytan
olmaz mı yıldız
övüp ululadığın?
Sayfa 89 - Varlık Yayınları
Belki de
bu süngü uçları gibi korkunç günlerden,
ağarınca yüzyılların sakalı,
kalan
yalnız ikimiz olacağız,
bense kentten kente senin ardında.
Sayfa 78 - Varlık Yayınları
Aslanların nöbet tuttuğu
yakıp kavuran çöle yaysan da kervanlarını,
senin için
rüzgarın yırttığı kumun altına sereceğim yanağımın yanan Sahra'sını.
Sayfa 75 - Varlık Yayınları
Nereye gitsem ki içimdeki bu cehennemle?
Sayfa 74 - Varlık Yayınları