Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Kitapta çocuk istismarı resmedilmiş. Bir insan buna neden gerek duyar ki? Japonların edebiyatta ve sinemada ürpertici/sapkınca çok fazla şeyine şahit oldum da bu derece iğrencini ilk kez gördüm. Kurgunun akışı bakımından elzem desen değil, sex sells mantığı desen değil çocuk bu çocuk, resmedilmemiş ima edilmiş geçmiş desen değil. Suç
Zihnimde ‘bu kitabı bitirmiş olduğumu hayal ede ede okudum ve sonunda bitirdim’ çok şükür!
Kitap ne problemle karşılaşırsanız karşılaşın hep bardağın dolu tarafından bakmayı öğretmeye çalışıyor, çok fazla tekrar düştüğü hatta aynı cümlelerin olduğu kısımlar mevcut. ‘Vov işte şimdi hayatım değişecek’ dedirtmiyor ama birçok duruma ve olaya olan bakış açınızı pozitif yöne çekiyor. Hepsinde yazar şunu öneriyor “Şimdi rahat bir yere uzanın, üzerinize rahat bir şeyler alın (bu kısmı ben salladım ) ve hayal kurarak olumlayın.
Bazı örnekler biraz abartı ve sallama olmuş ama genel itibari ile verdiği örnekler günlük hayattan ve empati kurulabilir seviyedeydi.
Bir elin nesi var iki elin sesi var. Bu cümlemle beraber bu kitapta Zorian'ın sonunda Zach ile karşılaştığını görebilirsiniz! İkisi de kendilerini gerçekten çok geliştirmişken artık etrafındaki kişilerle nasıl etkileşime geçeceklerini ve elinde olan süreyi nasıl en etkili şekilde kullanacaklarını öğrendiler. Birkaç karaktere gerçekten çoook şaşırdım diyebilirim xddd En fazla gelişmeyi bu kitapta kaydettiler. Loop'tan nasıl kaçabileceklerini öğrenmekle beraber bu kaçış aracının parçalarını toparlamaya başladılar. Fakat kitabın son %15lik kısmı direkt voah!
Vaktiniz varsa uzun bir zamana yayarak sindire sindire okuyun. Kesinlikle okuması emek isteyen bir kitap. İki üç kere okuduğum çok fazla cümle olmuştur. Metis yayınlarındaki çevirisini de oldukça kaliteli buldum. Kitabın havası bana hitap ettiği için büyük bir keyifle okudum. Ruhunuzu çürütecek cümlelerden hoşlanmıyorsanız okumanızı tavsiye etmem. Umudu tamamen reddeden Cioran’a göre, sadece portakallar değil, insanlar da çürür. Ve çürümüş insanlarla dolu bir toplumda yaşayanlar enayiden başka bir şey değildir. Rumen filozof, alametifarikası olan karamsar ve umutsuz tutumuyla yazdığı Çürümenin Kitabı’nda yaşamın anlamsızlığını ve toplumun yozlaşmasını intihar fikrinin kıyılarında gezerek sorguluyor. Aforizmalarla dolu bu önemli klasiğin her satırı, defalarca okunmayı hak ediyor kendimce. Benim seçkin kitaplarım arasında rahat ilk beşe girdi bile. Cümlelerin derinliği vov dedirtiyordu. :)
"Kendimizden kurtulamadığımız zaman, kendimizi yiyip bitirmenin tadını çıkarırız.”
Kayboluş- İncelemede "E" harfi kullanılmamaya özen gösterilmiştir
Orijinal bir fikir. Harf dağarcığında bulunan bir harfi kullanmadan yazılan yazılar "Lipogram" olarak adlandırılır. İlk kimin aklına zuhur buldu bakınca: Komşumuz Yunan şair Lasus'un S harfini kullanmadan yazdığı şiir topluluğuna rastlaşıyoruz. Nasıl ki Lasus soyadında dahi çokca bulunan bir harfi çıkartarak şiir yazdı, bizim
BİRİ BANA AÇIKLASIN, JEREMY KİMMİŞ? kitabı fırlatıp atıcam şimdi. Kitabın bitmesine az bir sayfa kalmış başka bi muammaya doğru gidiyoruz. Sonra hiç açıklayıcı olmayan bir açıklama yapılıyor, ben mi anlamadım? Lütfen biri açıklaya bilir mi THEO VE MIRIRAM ARASINDA JEREMY KONUSU AÇILIYOR YA NOLMUŞ BU JEREMYE ?! biri beni aydınlatısın.Beğenmedim ya cidden üzülüyorum. Kitap ordan oraya ordan oraya atlayıp duruyor. Bölüm arası birçok bölüm giriyor , yarım kalan bölüme dönüş yapılınca bi 10 sn durup düşünüyorsun bunun olayı neydi diye. Ocak ayında okuduğum hiçbir kitabı beğenmedim, öyle vov olmadım ve bu yanlış kitap seçimlerim artık sinirlerimi bozmaya başladı.
Saçma gelen tarafları vardı fakat ortak noktalarımızın bu kadar çok olduğu bi karakterle karşılaşmak voah! Aseksüel olduğu için sevgili yapmaktan korkan Wren annesinin ölümünün depresifliğini üstünden atarken gönlünde yeşeren tomurcuklara karşı koyamaz °❀⋆.ೃ࿔*:･
Dediğim gibi saçma ve aşırı tahmin edilebilir hatta sonunda acaba böyle olsa daha aksiyonlu olur mu dediğim ama olmayan bi yapısı vardı. Buna rağmen kalbime ve hayatıma bu kadar yakından dokunan bir karakteri olduğu için sevdim!
vov
ben ne okudum?!
şok içerisinde, midem düğüm düğüm olmuş bir şekilde ve hayranlıkla başbaşayım şu an.
kitabın ilk cümlesinden itibaren içine çekilmiştim zaten fakat sayfalar ilerledikçe kayboldum. konudan kısaca bahsetmek gerekirse; ana karakterimiz lowen, geçirdiği kaza sonucu felç kalmış olan ünlü yazar verity crawford'un kalan kitaplarını tamamlamak için seçilen bir yazardır. baş ettiği sorunlarla birlikte verity'nin evine gider. bu arada verity'nin eşi jeremmy, lowen'a kitaplar için oldukça yardım etmektedir. ikilimizin arasında neler olacak diye bakarken birden lowen, verity'nin günlüğünü bulur ve asıl olaylar başlar.
ama nasıl olaylar, nasıl olaylar arkadaşlar. ne ben anlatayım ne de siz bir başkasından duyun. sadece gidin bu kitabı bilmeden alın okuyun ve şaşırın. inanın öyle bir kitaptı.
okurken midem gerginlikten bulandı, kusmak istedim, fena ruh hallerine geldim ama hani nedenini açıklayamam bile size.
ben kitabı çok sevdim. yılın favorilerine de koydum. kanala da bir videosu gelecek spoilerli, okuyanlar mutlaka baksın.
tetikleyici ögelerine bakmadan nolur almayın, özellikle de 18 yaşından küçükseniz okumayın!
sonunun belirsizliği de ayrı hoşuma gitti değinmeden geçmeyeyim. eğer bu şekilde bitmese eksik kalırdı benim için
10/10 bee!
Beklentimin altında kalması.
Merhabalar, kitabı henüz bitirdim ve bende vov bir etkisi olmadı. Kitapta çok fazla karakterden bahsediliyor ve açıkcası okurken sıkıldığım kısımlar oldu.
Kitabın en önemli karakteri bence babalarıydı. Babalarının yanlış karşısında susmuyor oluşu çok etkileyici gelmişti.
Evlerinden hiç çıkmayan ve öcü dedikleri Radley’in kendi tercihiyle ‘öcü’ olduğunu anladıkları kısım da epey güzeldi.
Genel olarak okunabilir evet ama çok etkileyici bir şey bekliyorsanız, tatmin olmanız benim kadar zor olabilir.
Yani güzeldi beğendim ama voah değildi ya bilmiyorum. Kitap aşırı akıcı onda asla sorun yok ama karakterler arasındaki çekim biraz zayıf gibi hissettim belki de ondandır. Karakterleri sevdim aslında, diyalogları da güzeldi ama bir şeyler eksikti. Collin de güzel bir erkek karakterdi ama her şey çok mu hızlı oldu diye düşündüğüm yerler de oldu. Çocuk bir hata yapıyor sonra gerçek ortaya çıkıyor ve kızımız Harper haa tamam ya sorun değil diyerek onunla buluşmaya gidiyor ama ciddi bir şeyler istemesen bile aslında sorun yani o da biliyor. Bunlar bana biraz garip geldi. Aşkını kabul etmeyiş dramı da aynı şekilde çok yüzeysel kalmıştı. Ama kendini affettirme şekli güzeldi bak. Patavatsız Ryan'ın hikayesini çok merak ettim yalnız, umarım bir an önce okuruz.
