Ailemi oluşturan her birey onlarca travma yaşatmalarına rağmen musmutlu hayatlarında keyiflerine bakıyorlar,arkada kalıp tüm bunlarla boğuşup, mücadele eden benim..Kimi zaman dalga konularına alet oluyorum,kimi zaman aman Fatma da çok abartıyor moduna giriyorlar..Bir de her şeyi yapıp ettikten sonra af dileyenler oluyor..Karma herkese bir gün uğruyor işte..Tüm bu dengesizliklerin içinde dengemi korumaya,akıl sağlığımla baş etmeye çalışıyorum.Bir yandan her şey yolunda giderken bir yandan bu hislerin asla geçmeyecek olması beni çok kırıyor.Gerçekten mutlu ve dinginim, artık eskisi gibi günlük yazmıyorum,oradan anladım.Her kötü şeyden sonra hayatımda müthiş güzel şeyler oluyor,o yüzden bir sınavın içinde olduğumu ve bunun öğrenene kadar tekrar edileceğini kavradım.Öğrenmeye çalışıyorum, mümkün olduğunca çabuk..Ama bazen insan düşünmüyor da değil ben bu insanlara ne kötülük yaptım ki beni böyle yerden yere vurdular diye..Umarım bir gün kötülüklerine karşılık teşekkür edebileceğim bir hayatım olur..İnanıyorum..İnanmasam ölürdüm zaten..