-Ne kendini ne de olaylari yargıla! Ne alkışlayıp böbürlen ne de kendini kötüle. Nehir akıyor, sen o akışın farkında olmaya devam et.
"Kim dayanabilir zamann kırbaçına..." ....Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine..
Kendine ağlamayı yasaklamıştı ,sonra düşünü de üzüntüsünün nedenini de unutmuştu,
Şimdi görüyor kadın.
Okur Takip Önerileri
Gelgelelim yapmacıklık ve taviz hiç ama hiç içimden gelmiyor. Dünyanın
savundugu hiçbir şeye meyletmiyorum.
Yukarıdaysa her şeyden habersiz mavilik, gök
yüzü.
Zamani bizden uzaklastian o yogun iz.
*Ey siz öncüler, ayakkabiya akmis kanlar. Gözleri olmayan
bakislar, bir agizdan çıkmayan sözcükler. Bedensiz siluetler.
Göğe
dogru yükselmis, uzak mezarlarda ayri düsmüs,
ölüyken dirilmis, bize karşı günah isleyenleri hâlâ bagislayan
hüzünlü melek sabri.
Her zaman düşünmeli, geriye dönme ihtimalini her zaman hesaba katmalı.
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi.
Ayrıca ihtiyatlı olmalı; insan, kafasındaki meseleyi durmadan düşünmeli ki sonuçla birdenbire karşılaşmasın.
İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiç bir şey çıkmaz
Bütün hayatım ayıklamakla geçti, gene de bitiremedim süprüntüleri atmayı.
Bu 'demek ki'ler beni her zaman rahatlatırdı.
Korktum. Çünkü, 'demek ki' diyemeyeceğim bir yerlere gelmiştim.