CARPE DİEM
@y3siw
Hiç kimse izlemiyormuş gibi dans et, hiç incinmemiş gibi sev, hiç kimse dinlemiyormuş gibi şarkı söyle, dünya cennetmiş gibi yaşa...
null
142 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Aklımda tek cümle dönüp duruyor.
KİMSE YARDİMA GELMEDİ
KİMSE YARDİMA GELMEDİ
KİMSE YARDİMA GELMEDİ...
Pandemi ve İzmir depremi nedeniyle kaçıp babaocağıma Elbistan'a geldik tek derdim çocuklarımı hastalık ve depremden korumaktı. Oysa şimdi tamda en korktuğum yerdeyim... Bu defa kaçıp gidebileceğim babaocagimda kalmadı. Öyle yalnız, öyle kimsesizim ki ...
Yazmazsam dayanamayacagim artik
İçim yanıyor günlerdir yaşananlar, gördüklerim, şahit olduklarim kabus gibi.
Hiç siyaset yapmadım sevmem, yapamam da zaten o başka bir frekans bana göre ama hiçbirşey ekranlardaki gibi degil. İnsanlar hastahane bahçesinde günlerce defnedilmeyi bekledi. Bir kefen bile bulamayıp battaniyeyle defnedildiler. 36 bin insan diyorlar yahu nasil olur cenazeleri koyacak yer bulamadınız yüzlerce insan toplu defnedildikten bir hafta sonra 2 tır kefen geldi. Canı yanmayan yakınlarını kaybetmeyen kim kaldı ki ben sadece Elbistan'da olanlara şahidim. Nolur kimsenin acisiyla aklıyla dalga geçmeyin artık. Hatlarımız hayallerimiz bitti bizim artık. Gelecek planlarımız yok sadece günü kurtarma derdindeyiz artık.
Okur Takip Önerileri
Arkadaşlar Elbistan'in köyleri zor durumda hava şartları çok ağır köylerine kaçan insanlar odun kömür sıkıntısı çekiyor. Aynı zamanda da hijyen malzemesine ihtiyaç var(sabun şampuan deterjan )
Nurdagi
İlk kez ailemden ayrılıp liseye gittim. Gözüm orda açıldı sanki. Çok güzel arkadasliklarim oldu ilk kez orda sevdim mesela. Bir sürü iyi- kötü anım var arada çok daralinca kacmisligim bile var herkesten habersiz. Şimdi yıkacağız diyorlar. Peki ya anılar ne olacak. Kalbimin deli çarpışi, gözyaşlarım, arkadaşlarım. Peki gençliğimiz ne olacak onlarda yıkılıp gidiyor Nurdagi'yla beraber... Çok üzgünüm çok.
Elbistanliyim dediğimde bir ülkemi orası diye sorarlardi. Şimdi herkes Elbistani biliyor ama Elbistan yok. Ailem,yuvam, çocukluğum, baba evimdi Elbistan icim yanıyor. Gençliğim, anılarım,lise yıllarım, arkadaşlarımdi Nurdağı içim yanıyor. Akrabalarım, anneyanimdi Malatya için yanıyor. Şimdi hicbiri yok.