Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

CARPE DİEM

CARPE DİEM
@y3siw
Hiç kimse izlemiyormuş gibi dans et, hiç incinmemiş gibi sev, hiç kimse dinlemiyormuş gibi şarkı söyle, dünya cennetmiş gibi yaşa...
null
142 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Hiç tanismasaydik eğer Birbirimizden habersiz ölecektik Madem ki burdayiz ey bahçemin yabani gülü O halde sevdan baki canıma.
Reklam
İnsanın acıları bile değişiyor yoklukta... Gidenler giderde kokularmi baki...
Unutmak mümkün mü Çocuklarımın donan ellerini, ayaklarıni nefesimle ısıtmaya çalışırken ki çaresizliğimi. İnsanların yardım çığlıklarını duyarkenki caresizligimi, açlıktan soğuktan ağlayan çocuklarımı. Binalardan çıkan toz bulutunu,insanların çığlıklarini, şoktan donmuş hallerini, hastahane bahçelerinin ceset dolu olmasını, insanların üst üste gömülmesini. Kaybettiğimiz akrabalarımızi, komsularimizi, sevdiklerimizi.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bu gece son kez hayal kurarak uyuyacagimizi nerden bilebilirdik.
Depremde herşey gibi kitaplığımda devrilmisti. Soğuktan petekler patladığı için bütün kitaplarım küflenmişti. Şimdi yeni bir hayat kuruyorum kendime. Gereksiz insanları atıp yerine kitaplık kurmaya karar verdim.,😁
Reklam
Nasılım biliyormusun ? Memleket gibi Bir yanım enkaz Öbür yanım enkaz olmayı bekliyor...
İnsan bulunduğu durumun şeklini alıyor su misali. Kimi bir buz parçası zaman alıyor kabına uyması, kimi coktan vazgeçmiş benliğinden uymuş akışına hayatın. Muhakkak alışıyorsun bulunduğun konuma. Düşününce nefesini darlayan, duyguların oluyor zamanla sen farketmeden. Ondandır hiçbir acı ilk günkü yakiciligini koruyamiyor. Yani demem o ki zaman ilaç falan değil dertte derman da sensin önce tuz sonra merhemsin yarana.
Aklımda tek cümle dönüp duruyor. KİMSE YARDİMA GELMEDİ KİMSE YARDİMA GELMEDİ KİMSE YARDİMA GELMEDİ...
Pandemi ve İzmir depremi nedeniyle kaçıp babaocağıma Elbistan'a geldik tek derdim çocuklarımı hastalık ve depremden korumaktı. Oysa şimdi tamda en korktuğum yerdeyim... Bu defa kaçıp gidebileceğim babaocagimda kalmadı. Öyle yalnız, öyle kimsesizim ki ...
Yazmazsam dayanamayacagim artik
İçim yanıyor günlerdir yaşananlar, gördüklerim, şahit olduklarim kabus gibi. Hiç siyaset yapmadım sevmem, yapamam da zaten o başka bir frekans bana göre ama hiçbirşey ekranlardaki gibi degil. İnsanlar hastahane bahçesinde günlerce defnedilmeyi bekledi. Bir kefen bile bulamayıp battaniyeyle defnedildiler. 36 bin insan diyorlar yahu nasil olur cenazeleri koyacak yer bulamadınız yüzlerce insan toplu defnedildikten bir hafta sonra 2 tır kefen geldi. Canı yanmayan yakınlarını kaybetmeyen kim kaldı ki ben sadece Elbistan'da olanlara şahidim. Nolur kimsenin acisiyla aklıyla dalga geçmeyin artık. Hatlarımız hayallerimiz bitti bizim artık. Gelecek planlarımız yok sadece günü kurtarma derdindeyiz artık.
Reklam
Bu yük ağır bu omuzlara...
Arkadaşlar Elbistan'in köyleri zor durumda hava şartları çok ağır köylerine kaçan insanlar odun kömür sıkıntısı çekiyor. Aynı zamanda da hijyen malzemesine ihtiyaç var(sabun şampuan deterjan )
Nurdagi
İlk kez ailemden ayrılıp liseye gittim. Gözüm orda açıldı sanki. Çok güzel arkadasliklarim oldu ilk kez orda sevdim mesela. Bir sürü iyi- kötü anım var arada çok daralinca kacmisligim bile var herkesten habersiz. Şimdi yıkacağız diyorlar. Peki ya anılar ne olacak. Kalbimin deli çarpışi, gözyaşlarım, arkadaşlarım. Peki gençliğimiz ne olacak onlarda yıkılıp gidiyor Nurdagi'yla beraber... Çok üzgünüm çok.
Elbistanliyim dediğimde bir ülkemi orası diye sorarlardi. Şimdi herkes Elbistani biliyor ama Elbistan yok. Ailem,yuvam, çocukluğum, baba evimdi Elbistan icim yanıyor. Gençliğim, anılarım,lise yıllarım, arkadaşlarımdi Nurdağı içim yanıyor. Akrabalarım, anneyanimdi Malatya için yanıyor. Şimdi hicbiri yok.
Günler sonra evime gittim. Çocuklarımin ihtiyaçları için. Akşam özenle temizleyip uyuduğum eve ayakkabıyla girdim. Ah çok pişmanım dökülen sütü silerken çocuklara dikkat etmelerini söylediğim, temizlemek için hayatımdan ödün verdiğim için. Keşke çocuklarım yine oynayabilse kırsa dökse. Son gidişim olmasına rağmen arkama bile bakmadan çıktım kaçtım. Kalbim, aklım darmadağın. İlk defa artık dayanamayıp ağladım çocukların yanında güçlü durmaya çalışmaktan çok yoruldum. Kızım anne biz bugün sana pasta alacaktık öyle plan yapmıştık alamadık diye üzülüyor. Ah yavrum kalbinize başka dert ugramasin😔🙏. Bugün doğmuşum ben hayatım boyunca unutamayacağım bu günü. İnsanları görünce halime sukredip sarılıyorum çocuklarıma sonra annesi olmayan bebekleri, kucağı boş kalan anneleri düşünüp kendimden utanıyorum.
160 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.