“İnsanları öldüren kader, onları görebilmemiz ve gözlerimizi bu cesetlerle doldurabilmemiz için bizi de sorumlu kılıyor. Korku, alışılagelmiş korku, kaçış değil. İnsan, gerçeği kavradığı için utanıyor - işte gerçek önümüzde: Her ceset sen, ben ya da biz olabiliriz. Arada hiç fark yok. Eğer yaşıyorsak, bunu bir başkasının kirletilmiş cesedine borçluyuz. Bu nedenle her savaş bir iç savaştır. Her şehit, yaşayan canlıya benzer ve ondan ölümünün hesabını sorar.”
Sayfa 77Kitabı okuyor
Bırak ben ağlayayım
Esir pazarında satılan Afganistan'a Açlıktan milyonları kırılan Afrika'ya
Filipinler'e
Habeşistan'a Eritre'ye Filistin'e
Esaret prangasıyla kıvranan
Kafkaslar Azerbaycan Türkistan'a
Bütün milletlere ülkelere
Irmaklar gibi ben ağlayayım
Sen demir gibi olmalısın
Çelik gibi sabah yıldızı
Sayfa 24 - DirilişKitabı okuyor
"İçimden şu zalim şüpheyi kaldır.
Ya sen gel ya da beni oraya aldır."
Meltemin estiği gökyüzünde seni bekleyen özgürlük var.. Gel gör ki sen; "Ya düşersem?" diye sorup duruyorsun. Peki canımın içi, Ya uçarsan? 🎋
“Peki ya sanat?”
“Sanat bir illettir.”
“Aşk?”
“Bir yanılsama.”
“Din?”
“İnancın yerine geçen moda akımı.”
“Sen bir septiksin.”
“Asla! Septisizm inancın başlangıcıdır.”
“Nesin peki?”
“Tanımlamak sınırlamaktır.”
Sayfa 224 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Tamah senin Tanrın, Kaz."
"Hayır, Inej. Tamah benim önümde eğilir. Benim hizmetkârım ve kaldıracımdır."
"Peki, sen hangi Tanrı'ya hizmet ediyorsun o zaman?"
"Hangisi bana talih bahşederse ona."
Allah Hz. Yakub'a sordu?
“Sana Yusuf'u niçin
geri verdiğimi biliyor musun?”
Hz.Yakup:
''Bilmiyorum Ya Rabbi'' dedi.
Ve Allah buyurdu:
"ÇÜNKÜ SEN, BÜTÜN ÜMİDİNİ
BANA BAĞLADIN."
#ünlülerboykot
Boykot arkadaşlar sonuna kadar boykot bildiğim bütün itarillileri, ürünlerini ve sevicilerini gördüğüm bildiğim bütün herşeyi boykot ediyorum. Benim elimden bu geliyorsa bunu yapacağım. Yeter ki tek krusum onlara gitmesin , o masum canlara kurşun olarak gitmesin.... Ya Rabbim sen bütün itarillileri ve destekçilerini kahreyle...
Cesur olan gidecekti
Çabaların yerini bahaneler aldı önce . Sonra manasız suskunluklar sarı duvarları. Zamanla sorular azaldı , cevaplar kısaldı. Dağınık görünse de ortalık asılında ikimizin de valizleri hazırdı.
Bize artık yalnızca bir bahane lazımdı.
Çoktan boy vermişti ayrılık , eşikte bekliyordu yalnızlık. Hani sert bir rüzgar esse pencere çarpsa çerçevesine ya da bir bardak kırılsa mutfakta, mesela sevdiği kazağın rengi solsa yetecekti.
"Bir kalanı olacaktı hikayenin cesur olan gidecekti."
Çok güzel değil mi?..
Ömrümden öteye taşıdığım çocuk... Ya sen bu ülkede doğmasaydın, ya ben aşkı herkes gibi bilseydim.
