Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun "Yaban" adlı romanı, Kurtuluş Savaşı yıllarında Anadolu'daki köylülerin ve aydınların ilişkisini anlatan önemli bir eserdir. Romanın başkahramanı, I. Dünya Savaşı'nda yaralanmış ve bir kolunu kaybetmiş olan Ahmet Celal'dir. Ahmet Celal, savaş sonrasında İstanbul'u terk ederek, emir eri Mehmet Ali'nin köyüne yerleşir.
Köydeki yaşam, Ahmet Celal için büyük bir hayal kırıklığı olur. Köylüler, dış dünyadan izole bir şekilde yaşamakta ve Ahmet Celal'i yabancı olarak görmektedir. Ahmet Celal, köylülerin cahilliği ve ilgisizliği karşısında büyük bir yalnızlık ve yabancılaşma hisseder. Bu süreçte, köydeki zorluklar, cehalet, yoksulluk ve köylülerin Kurtuluş Savaşı'na olan ilgisizliği, Ahmet Celal'in gözünden detaylı bir şekilde anlatılır.
Roman, bir yandan Anadolu köylüsünün gerçeklerini ve savaşa karşı tutumunu eleştirirken, diğer yandan aydınların halktan kopukluğunu ve idealizm ile gerçeklik arasındaki çatışmayı gözler önüne serer. "Yaban," Türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri olarak, toplumun çeşitli kesimlerinin birbiriyle olan ilişkisini derinlemesine inceler.