Korku-yu Beklerken
Bu kitap hakkında bir şeyler karalamak istedim. Fakat ne karalayacağım? bilmiyorum ki, ama kendime kızdığımı söyleyebilirim, kendime kızmamın sebebi ise bu kitabı fazlasıyla erteledim.
Nedeni kısa kitap sevmeyişimdi. Nitekim kısa kitaplar da kitaplar dolusu duyguları yaşatabiliyormuş, kısa kitaplar da acıyı, üzüntüyü, pişmanlığı, şevheti, KORKU'yu iliklerine kadar hissettirebiliyormuş. Aslında bunu 
Kör Baykuş kitabında deneyimlemiştim bu kitapla daha da pekiştirmiş oldum.
Bu kitabı okuduğum sırada ya da daha doğru deyişle bu kitabı yaşadığım sırada 
Oğuz Atay'ın 
Korkuyu Beklerken hikâyesi yadıma düştü. Aralarında fazlasıyla benzerlikler vardı bana göre.
Kitabı okurken bir tarafın korkusundan, acısından zevk duyuyorken, diğer tarafın korkusundan, acısından, ezilişinden üzüntü duyuyordum.
Bir tarafta hakedilmiş bir korku varken, diğer tarafta hakedilmemiş bir korku ve korkunun sonucunda yaşanılan,eziyetler, üzüntüler ve acılar vardı.
Peki hangi kitap korkunun doğurduğu sonuçları hakediyordu?
Korkuyu Beklerken mi?
Korku mu?
Bu sorunun cevabını iki kitabı da okuyan arkadaşlara bırakıyorum.
Nazende Sevdiğim Yadıma Düştü
Tanıştığınız gününün gece yarısında onu ilk kez özledin. Yazgına duyduğun derin sadakatin ilk gönül yarası. İlk ayrılığınız oldu böylece; hiç bitmeyen, sonu gelmez ayrılıkların başlangıcıydı bu.
Sayfa 20 - O günden bu yana gerçeği bilmenin ağır hesabını, her gece uykusuzluğunla ödedin. Bütün ihtimallerde gitmek var. Bütün ihtimallerde ölmek. Sonunda büyük acılara gebe olmayan hiçbir şey hakikat değildir. Belki aşk bu yüzden hakikatlerin en büyüğüdür.Kitabı okudu
°°°
Kudüs'te sanki taze kan bulmuş, Rabbim tarafından rızıklandırılmıştım.
Kudüs'le hatıralarım, Filistin'e olan sevgim ve savaşmaya olan isteğim tekrar canlandı.
Topraklarımızı işgal eden Siyonizm'i cezalandırma isteğim yeniden yadıma düştü.
°°°
Değdi saçlarıma bahar küleği
Nazende sevdiğim yadıma düştü
Her erin bahtına bir güzel düşer
“Bu ayrılık bize yavuz derd olur,
Sevdiğim yadıma düştü ağlarım.”
Sayfa 11Kitabı okudu
~ Yadıma Düştü ~
Bir hayatın dolu dolu geçtiğinin emaresi, yaşanan, yad edilen hatıraların çokluğudur.
