![Karaçay Şelalesi [◉°]ּ ֶָ֢.?](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:256/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fvideolar-p%2F1857187_1749763262_AxYO9_SHze5-s1.webp)
Belki bir sağanak boşanır apansız
yüzyıllık bir yağmur başlar
ve sinsi bir hastalığa dönmeden alışkanlıklar
yok olup gider her şey, belki kül olur
Biraz Yağmur Kimseyi İncitmez
Biraz Yağmur Kimseyi İncitmez bir protest şarkıcı olan Tom Waits'in sevdiğim bir şarkısından alınma bir söz. Bu cümle bana hayatın içindeki kırılganlıkların, acıların bizi yıkamayacağını, tam manasıyla incitmeyeceğini, tam tersine biraz yağmur almanın bizi olgunlaştırabileceğini, hayatın içindeki o zorluklara katlanmamız gerektiğini hatırlatıyor. İnsanlar mutluluk meselesine o kadar kafalarını takmış durumdalar ki. Oysa insan olmak farkına varışla başlayan bir şey. Bütün kadim öğretiler insanlara mutsuzluğa dayanmayı, tahammül etmeyi öğretir, hüznü içlerinde gezdirmeyi, hüznü kabullenmeyi öğretir.
“ Ortalık öylesine sessizdi ki, sanki bu sessizlik kulağıma bir şeyler fısıldıyordu. O anda düşünceleri dilsiz iki insandık. Ama yüreklerimiz çığlık çığlığaydı. Sıcak bir damlacığın solgun yanaklarımı ıslattığını hissettim. Daha sonra gözyaşlarımdan akan damlalar gittikçe şiddetini artıran sağanak bir yağmur gibi boşaldı. “
"Aslanla geyiğin hikâyesi, hikâyeyi kimden dinlediğinize göre değişir."
"Her hikâye, onu anlatanın yüreğinden doğar. Aynı göğün altında üç kişinin öyküsü, her yürekten farklı yankılanır. Bu kitabın üç ayrı sesi, aynı hikâyenin üç ayrı yankısıdır. Yağmur, Hezaren ve Toprak. Her biri kendi gerçeğini, sessizliğinin ardında sakladığı çığlıkla anlatır."
