Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
Şeyh bunları söyler söylemez, içine sürüklendiğim mistik ortamda birden Mevlana geldi aklıma, hatırladığım kadarıyla şöyle diyordu:
Bir yer var
İyiliğin ve kötülüğün ötesinde
Seninle orada buluşacağız
Yüce İsa'nın çarmıhta söylediği son sözler mi? Evet Aramiceydi tabii. Hristiyan tarihini biliyorsunuz demek. Eli, eli lama sabakhtani? Evet, yani dediğiniz gibi, Tanrım, Tanrım beni niye terk ettin?
Genceli Nizami'nin dediği gibi,
Taşı onunla yıkasalar
Üzerinde akik biter...
Bakışların ki,
İkinci bir parıltı var senin bakışlarında...
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
ben az konuşan çok yorulan biriyim
şarabı helvayla içmeyi severim
hiç namaz kılmadım şimdiye kadar
annemi ve allahı da çok severim
annem de allahı çok sever
biz bütün aile zaten biraz
allahı ve kedileri de çok severiz