Neler öğretti hayat bana
Gülerken ağlamayı
Sırtımdan vurulmayı
Aç susuz yaşamayı...
Bir sana yalvarmayı öğrenemedim
Bir de seni unutmayı
Sayfa 17Kitabı okudu
Artık
Tersine akan bir nehir gibi
Yıkılmış bir şehir gibi
Suya yazılmış bir şiir gibi
Adımı unut
Yalnızlığın boşluğunda
Sessizliğin sonrasında
Bil ki
Beş para etmiyor umut
Sayfa 22Kitabı okudu
Çok çekti sevdadan aşktan
Yoruldu aldanmaktan.
Ne sabır kâr etti
Ne kahır...
Her gün yeni bir dert
Çürüttü ağır ağır...
Bıktı artık bak!
Yanmaktan, yanılmaktan
Her türlü sancılardan
Al artık göğsümden
Şu zavallı-kalbimi-
Kurtulsun acılardan!...
Sayfa 59Kitabı okudu
Sitem edip durma geçen zamana
Yılların suçu yok gelmeyen sensin
Dağlar engel olamaz seven insana
Yolların sucu yok gelmeyen sensin
"Mutluluğu tanırsın, mutsuzluğu bana sor."
Sayfa 162Kitabı okudu
Onu bunu bilirsin, şunu bunu bana sor.
...
Karşılıksız sevginin, vefasız sevgilinin
Bomboş kalan bir elin acısını bana sor
Bana sor yalnızlığı, ayrılığı bana sor
Mutluluğu tanırsın, mutsuzluğu bana sor.
...
Güneş doğmayı unutabilir
Sabah olmayı
Yağmur yağmayı
Ama ben seni asla...
Çiçekler açmayı unutabilir
Kuşlar uçmayı
Baharlar gelmeyi
Ama ben seni asla...
İnsanlar sevmeyi unuttu mu ne? Ve de gülmeyi...
İkimiz sevmiştik delicesine
Ayırdılar bizi ölürcesine
Ölmeden toprağa gömercesine
Bir gönül sayfası daha kapandı...
Gözler kalbin aynasıdır
Yalan nedir bilmez onlar
Siyah, mavi, yeşil olsun
Aşkı inkar etmez onlar
Niçin?
İnsanlar sevmeyi unuttu mu ne?
Ve de gülmeyi...
Başımı kaldırsam kan görüyorum
Yoksa kin
Peşimde gölgesi binlerce hasretin
Ne sıcak bir merhaba
Ne de bir tebessüm
Kalmamış izi mutluluğun sevincin
Oysa biz hâlâ yaşıyoruz
Bilmem ki niçin?....
Sayfa 38Kitabı okudu
Para
Bir eski masalmış şeref itibar
Böyle bir dünyada ne işe yarar
Gördüm ki herşeyin bir fiyatı var
Krallar kul oldu para deyince
Sayfa 96Kitabı okudu
Bana Sor
Bana sor yalnızlığı
Ayrılığı bana sor
Mutluluğu tanırsın
Mutsuzluğu bana sor
Sayfa 162Kitabı okudu