Evet, ben başka bir şey değilim- Yazıyım, yalnızca...
Seni de yazı yaptım sadece, değil mi?
Sayfa 23Kitabı okuyor
Benim hayatın kendisi sanarak mutlulukla karşıladığım, aşkla sevdiğim rastlantı bir başkasının kurgusuymuş yalnızca.
Sayfa 125Kitabı okuyor
Evlerindeki sessizliğe huzur denmezdi. Kupkuru bir sükunetin her yere sindiği tekdüze bir yaşamasızlık içinde her gün her şeyin aynı biçimde tekrarlandığı bir örnek günler geçip gidiyordu. Annesiyle babasının, varlığı en çok akşam yemekleri sırasın da hissedilen sıkıntılı bir yalnızlık içinde yan yana durmakta zorladıkları bu durumun adını ancak yıllar sonra koyabildi Tahir. O sıralar birçok çocuktan farklı olarak büyümekten anladığı anne babasının sözsüz bakışmalarının, seçilmiş sessizliklerinin ya da imalı sözlerinin ne anlama geldiğini sezecek duruma gelmesiydi yalnızca.
"Çünkü ne olursa olsun felsefeden uzak kalmamak, sıradan ya da cahil biriyle gevezelik etmemek tüm felsefi disiplinlerin ortak ilkesidir. Yalnızca şu anki eylemie ve o eylemde kullandıpın alete ver dikkatini."
Sayfa 98Kitabı okudu
"Yalnızca bir şeyi yapmak değil, yapmamak da çoğu zaman adaletsizliktir."
Sayfa 91Kitabı okudu
"Güzel şeyler başarmaya çalış ama asla bir şeylerin peşinden koşma. Eğer bu kontrolü sağlayamazsan bir gün kendine baktığında yalnızca koşan bir adam görürsün. Nereye gittiğini bilmiyor, neden koştuğunu bilmiyor, yalnızca koşuyor olduğunu görürsün…"
Sayfa 215 - Destek Yayınları
Kaybetmek yalnızca bir insanı uğurlamak değildir, kaybetmek bazen kendi ölümünü dilinin ucunda birikmiş, hiç söylenmemiş, söylenebilecek kadar güçlü olunmayacak kelimelerle beklemektir.
Sayfa 103Kitabı okuyor
“Bu nedenle, kadınlar evlerinin yalnızca rahat olması gerektiğine değil güzel görünmesine de büyük ilgi duyarlar. Dört duvar yansıtmada kadını temsil eder. Kadının odasına giren kişi, onun bedeni orada olsun ya da olmasın, onun varlığının içindedir.”
Sayfa 157 - Say yayınlarıKitabı okuyor
Ben yalnızca derdimden anlayacak bir kişi arıyorum, tek bir kişi... Ve işte tam da onun için yazıyorum.
sen varsın, biliyorum. Çok uzak bir şehirde belki ya da bir defa yüzünü görme ihtimalim hiç olmasa da ve hiç tanımayacak olsak da birbirimizi ben yine de senin var olduğunu ve bir yerlerde hayalime ortak olduğunu, dualarıma 'amin' dercesine yazdıklarımı okuduğunu biliyorum. Zira, bence yazmak da dua etmek gibi...
Ve bizim gibilerin kitaplara sevdası şunun için biliyorum, zira kelamın da, kalemin de ve gönlün de sahibi olan, "Oku" diyor hepimize. Biz, "Neyi?" diye bile sormaktan aciziz oysa. Ya da hadi itiraf edelim; gafiliz...
Ama mademki O, sözüne "Oku" diye başladı, işte onun içindir sevdamız kitaplara...
Ama ben yine de eski bir İstanbul kıraathanesinde, tahta iskemlelere oturup da ince belliden demli çaylarımızı yudumlarken dertleşip de söylemek isterdim sana bunları...
Sen var ol, ol ki hayalime bir sırdaş olduğuna inanayım.
İkra
Hiçbir şeyim yok çünkü yalnızca sana aidim, ben yokum, var olmayı bıraktım senin olmak için.
Sayfa 115Kitabı okudu
