Yakamoz& Papatya[14-18]
Yakamoz'un mektuplarından...
Ay yüzlü çiçeğim Papatya,
Uzun süredir pek yakındığım bir konuya değinmek istiyorum. Sürekli dolaşıyorsun be kafamda sevdiceğim, tüm fikrimde sen varsın. Düşüncelerim çekiyor teslim bayraklarını birer birer; bir tek sana yeniliyor şu kalp, şu adam, şu garip...
Bazen unuttum diyorum kendi kendime. "Bak,
Kaç gün oldu ne bir mektup
Kaç gece yaş la doldu
Kaç gün güneş soldu
Yakın olduğun kalbim bile uzaklaşır oldu
Semalara dalmaktan rüyalarım harap
Gökyüzüne bakmaktan içim karalar doldu
En ufak ışıkla irkilmeler içinde huysuz bedenime bir haller oldu
Yalnızlık doldum
Kadehlerle sordumda içkiler doldum
Sonunda ağlar oldum
En sevdiğim ağacın yanında tek bir kırmızı
Gülle hasret buldum
Koklayıp dikenlerinde uyku buldum
Acımasız yaşamın umutsuz havasında sitem doldum
İçimi senle doldurur gibi yalanlarla buldum
Kavuşmak için yüreğimle oyunlar oynar oldum
Bir satır kadar yakınım
Bir hatır kadar uygun
Birinin yaşamını mutlu etmeye yetecek kadar
Özlem
Kendimi bulamicak kadar yanlız
Huzursuz olan yüreğime yetemicek kadar senin sevgine muhtaç
Serden gecemicek kadar senle doldum
O rahvan atları anlaşılır kılan sabahlarda
göğsü kasvet sayrılarıyla çarpışıp
delişmen çocuklarını azdırırken dünya
şehrin çarşılarından esen telaş
hıçkırıklarla akşamı karşılayan bir aldanış gibi
babamın incinmiş sesine çökerdi.
yatağına ilk kez akan bir nehrin hırçınlığıyla
karın kapadığı rayları temizleyendi babam.
bir nasihatin başlangıcındaki
Canımın ülkesinden kuşlar
Göç eder yalnızlığına...
Haylidir düşmüşüm
Üşümüşüm karanlıkta
Kaç kış geçti kaç leyl
Bir tanesi dahi
Bir papatya etmez
Biliyorum...
Ey siyah tülünü giymiş matemli gece,
Söyle,
Sizin dilde ayrılık kaç hece ?
Yalnızlık kaç gün, Kaç gece…?
Ey Siyah Tülünü giymiş Mâtemli gece..!
Söyle,
Sizin dilde ayrılık kaç hece?
Yalnızlık kaç gün,
Kaç gece ....!